Wouter Koolmees
Wouter Koolmees
| ||||
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 20 maart 1977 | |||
| Geboorteplaats | Capelle aan den IJssel | |||
| Functie | Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid | |||
| Sinds | 26 oktober 2017 | |||
| Partij | D66 | |||
| Titulatuur | drs. | |||
| Alma mater | Universiteit Utrecht | |||
| Politieke functies | ||||
| 2010-2017 | Lid Tweede Kamer | |||
| 2017-heden | Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid | |||
| 2019-2020 | Vicepremier | |||
| Biografie op Parlement.com | ||||
| ||||
Wouter Koolmees (Capelle aan den IJssel, 20 maart 1977) is een Nederlands politicus. Namens D66 is hij sinds 26 oktober 2017 minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in het kabinet-Rutte III. Ter vervanging van Kajsa Ollongren was Koolmees van 1 november 2019 tot 14 mei 2020 tevens vicepremier.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Studie[bewerken | brontekst bewerken]
Koolmees begon zijn schoolloopbaan op het IJsselcollege in Capelle aan den IJssel. Daarna studeerde hij sociale en institutionele economie aan de Universiteit van Utrecht. Deze studie rondde hij in 2001 af. Toen was hij al werkzaam als onderzoeker bij het Nederlands Economisch Instituut. Daar was hij werkzaam tot 2003. Daarna maakte de D66'er de overstap naar het ministerie van Financiën waar hij van 2003 tot 2007 werkte als ambtenaar Algemene Financiële en Economische Politiek en van 2007 tot 2009 als ambtenaar Inspectie der rijksfinanciën. De laatste anderhalf jaar, tot juni 2010, was Koolmees hoofd begrotingsbeleid.
Tweede Kamerlid[bewerken | brontekst bewerken]
Koolmees stond op de 8e plaats van de kandidatenlijst van D66 voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2010 en werd gekozen in de Tweede Kamer. Op 11 december 2010 werd Koolmees door de Nederlandse parlementaire pers verkozen tot politiek talent van het afgelopen jaar.[1] en hij kreeg in 2014 de Prinsjesprijs van juryvoorzitter Wim Deetman. Deze wordt uitgereikt aan een politicus die in optreden of handelen van bijzondere betekenis is of is geweest voor het gezag van het parlement en voor de vitaliteit van de parlementaire democratie van Nederland. Koolmees deelde deze prijs met de eveneens financiële woordvoerders Carola Schouten (ChristenUnie) en Elbert Dijkgraaf (SGP). In 2012 en 2017 stond hij op de derde plaats en werd hij opnieuw gekozen. Koolmees was woordvoerder financiën en vicefractievoorzitter.
Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid[bewerken | brontekst bewerken]
In het kabinet-Rutte III dat op 26 oktober 2017 beëdigd werd, werd Koolmees minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Vanwege het tijdelijk terugtreden van Kajsa Ollongren werd hij op 1 november 2019 tevens benoemd tot vicepremier. Op 14 mei 2020 nam Ollongren deze taak weer van hem over. Tijdens Prinsjesdag 2020 was Koolmees de tweede aangewezen overlevende van Nederland.
In april 2021 ontstond ophef over openbaargemaakte notulen van een aantal ministerraden. Tijdens een ministerraad op 12 juli 2019 had Koolmees samen met andere ministers geklaagd over een aantal Kamerleden van coalitiefracties. Volgens hem droeg hun kritiek niet bij aan het vinden van een oplossing voor de toeslagenaffaire.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: L.F. (Lodewijk) Asscher |
Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid 2017-heden |
Opvolger: - |
| Voorganger: K.H. (Kajsa) Ollongren |
Vicepremier 2019-2020 |
Opvolger: K.H. (Kajsa) Ollongren |
