Y.M.C.A. (nummer)
| Y.M.C.A. | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Single van: Village People | |||||||
| Van het album: Cruisin' | |||||||
| (Cover op en.wikipedia.org) | |||||||
| B-kant(en) | The Women | ||||||
| Uitgebracht | 13 november 1978 | ||||||
| Soort drager | Vinyl single | ||||||
| Opname | 1978 Sigma Sound Studios, New York | ||||||
| Genre | Disco | ||||||
| Duur | 03:45 | ||||||
| Label | Casablanca Records | ||||||
| Schrijver(s) | Jacques Morali, Henri Belolo, Victor Willis | ||||||
| Producent(en) | Jacques Morali, Henri Belolo | ||||||
| Hoogste positie(s) in de hitlijsten | |||||||
| |||||||
| Village People | |||||||
| |||||||
| |||||||
Y.M.C.A. is een nummer van de Amerikaanse discogroep Village People. Het werd in 1978 uitgebracht als de enige single van het album Cruisin'. Het nummer bereikte in het begin van 1979 de eerste positie in de Amerikaanse hitlijsten en de tweede positie in het Verenigd Koninkrijk en is daarmee de grootste hit van de groep. Het is een van de minder dan veertig singles aller tijden waarvan meer dan 10 miljoen exemplaren verkocht zijn.[1]
Hitnoteringen[bewerken | brontekst bewerken]
Nederlandse Top 40[bewerken | brontekst bewerken]
| Hitnotering: 09-12-1979 t/m 17-03-1980 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Week: | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | |
| Positie: | 26 | 10 | 5 | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | 3 | 5 | 12 | 16 | 38 | 40 | uit |
Nederlandse Single Top 100[bewerken | brontekst bewerken]
| Hitnotering: 16-12-1978 t/m 07-04-1979 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Week: | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | |
| Positie: | 34 | 8 | 4 | 3 | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | 4 | 5 | 16 | 18 | 32 | 33 | 49 | 39 | uit |
Vlaamse Radio 2 Top 30[bewerken | brontekst bewerken]
| Hitnotering: 16-12-1978 t/m 17-03-1979 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Week: | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | |
| Positie: | 10 | 4 | 1 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 4 | 4 | 11 | 26 | uit |
Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]
| Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1] | '99 | '00 | '01 | '02 | '03 | '04 | '05 | '06 | '07 | '08 | '09 | '10 | '11 | '12 | '13 | '14 | '15 | '16 | '17 | '18 | '19 | '20 | '21 | '22 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Y.M.C.A. | 377 | 684 | 711 | 887 | 550 | 922 | 1068 | 994 | 1302 | 948 | 1788 | 1813 | - | - | 1772 | 1772 | 1827 | 1838 | - | 1842 | - | - | - | - |
- ↑ Een getal geeft de plaats aan, een '-' dat het nummer niet genoteerd was en een '?' betekent dat de notering nog niet verwerkt is. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.
Tekst[bewerken | brontekst bewerken]
Op het eerste gezicht lijkt de tekst van dit lied de deugden van de Young Men's Christian Association op te hemelen. In de gaycultuur van waaruit de Village People opkwam, werd het lied impliciet begrepen als een viering van de reputatie van de YMCA als een populaire ontmoetingsplaats voor met name de jongere mannen aan wie het is gericht.[2] Willis, de zanger en tekstschrijver van de groep zei via zijn publicist dat hij Y.M.C.A. niet als een homovolkslied heeft geschreven, maar als een weerspiegeling van het plezier dat de jonge stedelijke zwarte jongeren bij de YMCA beleefden, in de vorm van bijvoorbeeld basketbal en zwemmen.[3] Desondanks heeft hij zijn voorliefde voor dubbelzinnigheid vaak erkend.
Willis zegt dat hij het lied geschreven heeft in Vancouver, British Columbia.[4] Het oorspronkelijke doel van Morali en Belolo was om het homoseksuele discopubliek aan te trekken met populaire gayfantasy.[5] Hoewel de twee makers van de groep homo waren en het lied zich in eerste instantie op homoseksuele mannen richt, waren de andere leden van de groep heteromannen, die simpelweg genoten van de discocultuur. Mede daardoor werd de groep populairder en meer mainstream na verloop van tijd.[6]
Covers en gebruik in de media[bewerken | brontekst bewerken]
Nederland[bewerken | brontekst bewerken]
- Y.M.C.A werd in 1988 opnieuw een hit als de Nederlandstalige persiflage K.N.M.I. van Toni Peroni & His All Stars.
- In 2017 werd het nummer, eveneens met een andere tekst, gebruikt voor een iPhone-reclame. Het spotje werd in april uitgeroepen tot kwartaalwinnaar van de Gouden Loeki-awards.
- In 2020 persifleerde Arjen Lubach het in zijn televisieprogramma Zondag met Lubach als onderdeel van een reclame voor een carnavalsplaat met coronateksten. "Longen, ik vond het eig'nlijk niet leuk om zoveel afstand te houden. Maar ja, dat moet van het RIVM".
Overige landen[bewerken | brontekst bewerken]
- Adam & the Ants zongen het in 1981 als A-N-T-S-.
- Het Amerikaanse duo They Might Be Giants nam het in 2003 op voor een reclamespot van colafabrikant Dr Pepper ter promotie van de light-variant. De tekst werd gewijzigd tot "It's fun to eat at 4:30PM" en gezongen door de uit senioren bestaande Retirement Village People.
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Voorganger: Meat Loaf - Paradise by the Dashboard Light |
Nummer 1-hit in de Nederlandse Single Top 100 27 januari 1979 – 16 februari 1979 3 weken |
Opvolger: André van Duin - 'k Heb hele grote bloemkoole |
| Voorganger: Meat Loaf - Paradise by the Dashboard Light |
Nummer 1-hit in de Nederlandse Top 40 20 januari 1979 – 9 februari 1979 3 weken |
Opvolger: Peter Tosh & Mick Jagger - (You Gotta Walk) Don't Look Back |