Yaya Touré

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Yaya Toure)
Yaya Touré
Yaya Touré
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 13 mei 1983
Geboorteplaats Bouaké, Vlag van Ivoorkust Ivoorkust
Lengte 188 cm
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2020
Huidige club Vlag van België Standard Luik
Functie Assistent-trainer
Jeugd
1996–2001 Vlag van Ivoorkust ASEC Mimosas
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2001–2003
2003–2005
2005–2006
2006–2007
2007–2010
2010–2018
2018
2019–2020
Vlag van België KSK Beveren
Vlag van Oekraïne Metallurg Donetsk
Vlag van Griekenland Olympiakos
Vlag van Monaco AS Monaco
Vlag van Spanje FC Barcelona
Vlag van Engeland Manchester City
Vlag van Griekenland Olympiakos
Vlag van China Qingdao Huanghai
70(3)
33(3)
26(3)
27(5)
74(4)
230(59)
2(0)
14(2)
Interlands
2004–2016 Vlag van Ivoorkust Ivoorkust 102(19)
Getrainde teams
2021
2021
2022–2023
2023–
Vlag van Oekraïne Olimpik Donetsk (assistent)
Vlag van Rusland Akhmat Grozny (assistent)
Vlag van Engeland Tottenham (jeugd)
Vlag van België Standard Luik (assistent)

* Bijgewerkt op 21 juni 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Yaya Gnégnéri Touré (Bouaké, 13 mei 1983) is een voormalig Ivoriaans profvoetballer die doorgaans speelde als middenvelder. Hij werkt nu als Assistent-trainer bij Standard Liège. Hij was van 2004 tot en met 2016 international in het Ivoriaans voetbalelftal, waarvoor hij 102 interlands speelde en negentien keer scoorde. Hij is een jongere broer van Kolo Touré.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Touré speelde in eigen land in de jeugdopleiding van ASEC Mimosas. Van 2001 tot 2004 stond de middenvelder onder contract bij het Belgische KSK Beveren. In 2003 stuurde Mark Wotte Feyenoord aan om hem aan te trekken, maar Feyenoord besloot dit niet te doen. In januari 2004 vertrok Touré naar het Oekraïense Metallurg Donetsk. Daar bleef de middenvelder totdat hij in 2005 gecontracteerd werd door Olympiakos Piraeus. Met de Griekse topclub werd Touré in 2006 landskampioen. In 2006 verhuisde de Ivoriaan voor 4,5 miljoen euro naar AS Monaco. Touré bleef slechts één jaar bij deze club, want in juni 2007 maakte hij voor negen miljoen euro de overstap naar FC Barcelona. Met FC Barcelona won hij in 2009 de Spaanse landstitel, de Copa del Rey, de UEFA Champions League, de Supercopa de España, de UEFA Super Cup en het wereldkampioenschap voor clubs. Touré scoorde in de bekerfinale tegen Athletic de Bilbao (4-1) het eerste doelpunt van Barça. In 2010 werd de landstitel geprolongeerd. Op 2 juli 2010 werd bekend dat Touré naar Manchester City vertrok voor 32 miljoen euro. In Manchester werd hij herenigd met zijn oudere broer Kolo, die een jaar eerder Arsenal FC al inruilde voor dezelfde club. Touré tekende een contract voor vijf seizoenen. In de FA Cup finale van 2011 speelde hij een hoofdrol door het enige doelpunt van de wedstrijd te maken waardoor Manchester City de beker wist te winnen. Op 4 april 2013 tekende Touré een nieuw contract bij Manchester City, tot medio 2017. Zijn weeksalaris werd opgetrokken van 220.000 euro naar 260.000 euro.[1] In 2018 liep zijn contract af en in augustus 2018 keerde hij terug bij Olympiakos.[2] Daar vertrok hij in december 2018 weer. In 2019 speelde hij in de China League One voor Qingdao Huanghai.

Touré werd in 2014 voor de vierde keer op rij verkozen tot Afrikaans voetballer van het jaar. Daarmee evenaarde hij het recordaantal van Samuel Eto'o. Touré was daarbij de eerste speler ooit die deze verkiezing vier keer achter elkaar won.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Duels Goals
2001/02 KSK Beveren Vlag van België Eerste klasse 28 0
2002/03 30 3
2003/04 12 0
Metallurg Donetsk Vlag van Oekraïne Vysjtsja Liha 11 1
2004/05 22 2
2005/06 Olympiakos Piraeus Vlag van Griekenland Super League 26 3
2006/07 AS Monaco Vlag van Frankrijk Ligue 1 27 5
2007/08 FC Barcelona Vlag van Spanje Primera División 26 1
2008/09 25 2
2009/10 23 1
2010/11 Manchester City Vlag van Engeland Premier League 35 6
2011/12 32 6
2012/13 32 6
2013/14 35 21
2014/15 29 10
2015/16 32 6
2016/17 25 5
2017/18 10 0
2018/19 Olympiakos Piraeus Vlag van Griekenland Super League 2 0
2019 Qingdao Huanghai Vlag van China Jia League 14 2
Totaal 476 79

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Touré debuteerde in 2004 in het Ivoriaans voetbalelftal. Hij nam met zijn land deel aan de Africa Cup 2006, waar Ivoorkust verliezend finalist was, en het wereldkampioenschap voetbal 2006. Op de Africa Cup 2008 werd Touré met De Oranje Olifanten vierde. Hij maakte tegen Benin een doelpunt. Hij behoorde tevens tot de Ivoriaanse selectie voor het wereldkampioenschap voetbal 2010. Touré werd in juni 2014 door bondscoach Sabri Lamouchi opgenomen in de Ivoriaanse selectie voor het wereldkampioenschap voetbal 2014 in Brazilië.[3] Op 14 juni 2014 speelde hij mee in de eerste wedstrijd van Ivoorkust (2–1) tegen Japan. Na afloop werd hij uitgeroepen tot man van de wedstrijd.[4]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Griekenland Olympiakos Piraeus
Beker van Griekenland 1x 2004/05
Super League 1x 2005/06
Vlag van Spanje FC Barcelona
UEFA Champions League 1x 2008/09
UEFA Super Cup 1x 2009
FIFA Club World Cup 1x 2009
Primera División 2x 2008/09, 2009/10
Copa del Rey 1x 2008/09
Supercopa de España 1x 2009
Vlag van Engeland Manchester City
Premier League 3x 2011/12, 2013/14, 2017/18
FA Cup 1x 2010/11
EFL Cup 3x 2013/14, 2015/16, 2017/18
FA Community Shield 1x 2012
Vlag van China Qingdao Huanghai
China League One 1x 2019
Vlag van Ivoorkust Ivoorkust
African Cup of Nations 1x 2015
Individueel
Afrikaans voetballer van het jaar 4x 2011, 2012, 2013, 2014

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Yaya Touré van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.