Zdeněk Štybar

Zdeněk Štybar
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Styby
Geboortedatum	11 december 1985
Geboorteplaats	Planá, Tsjecho-Slowakije
Nationaliteit	Tsjechische
Lengte	183 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Quick Step-Alpha Vinyl
Discipline(s)	Weg
Ploegen
2005–2011; 2011–	Telenet-Fidea; Quick-Step
Beste prestaties
Milaan-San Remo	7e (2014)
Gent-Wevelgem	8e (2018)
Ronde van Vlaanderen	8e (2016)
Parijs-Roubaix	2e (2015, 2017)
WK op de weg	7e (2021)
Overige
Zeges:
Eneco Tour; Strade Bianche; Omloop Het Nieuwsblad; E3 Harelbeke	2013; 2015; 2019; 2019
Portaal	Wielersport

Zdeněk Štybar (Planá, 11 december 1985) is een Tsjechisch veldrijder en wegwielrenner die sinds 2011 rijdt voor het vanaf 2022 geheten Quick Step-Alpha Vinyl; hij kwam over van Telenet-Fidea.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Štybar begon zijn carrière als BMX'er. Hij werd als zevenjarige wereldkampioen^[1]. Daarna koos hij voor veldrijden. Zo werd hij zowel in 2002 als in 2003 derde op het WK veldrijden voor junioren. In 2005 werd hij voor het eerst wereldkampioen. In het Duitse St. Wendel versloeg hij zijn landgenoot Radomír Šimůnek op het WK voor beloften. Deze wereldtitel leverde hem een contract bij het Fidea Cycling Team op. Het daaropvolgende seizoen verlengde hij zijn wereldtitel. Ditmaal versloeg hij in het Nederlandse Zeddam de thuisrijder Lars Boom en de Belg Niels Albert.

Tijdens het seizoen 2007-2008 maakte hij zijn debuut bij de profs. Hij won zijn eerste klassementscross tijdens de Wereldbeker van Kalmthout. Later dat seizoen werd hij tweede op het WK. Ook in 2009 werd hij vicewereldkampioen. In het daaropvolgende seizoen 2009-2010 werd het Wereldkampioenschap gehouden te Tábor, in zijn thuisland. Voor eigen publiek werd hij voor het eerst wereldkampioen veldrijden bij de profs. Dat seizoen won hij ook nog het eindklassement van zowel de Wereldbeker als de Superprestige. Een jaar later, op 30 januari 2011, verlengde hij zijn wereldtitel. Ditmaal klopte hij in St. Wendel de Belgen Sven Nys en Kevin Pauwels. Na zijn tweede wereldtitel maakte Štybar vanaf 1 maart 2011 de overstap naar het Belgische UCI World Tour team Quick-Step. Eind december 2011 maakte Štybar bekend zich vanaf 2012 in de eerste plaats op het wegwielrennen te zullen focussen.^[2]

In 2012 boekte hij zijn eerste zege van betekenis op de weg. Tijdens de Vierdaagse van Duinkerke won hij de vierde etappe. Later dat jaar won hij ook nog een rit in de Ronde van Polen. In 2013 brak Štybar door op de weg. In zijn allereerste Parijs-Roubaix streed hij mee voor de overwinning, tot hij moest uitwijken voor een fotograaf. Uiteindelijk werd hij zesde. Later dat jaar won hij in de Eneco Tour twee etappes en het eindklassement. In de zevende etappe van de Ronde van Spanje van 2013 klopte hij Philippe Gilbert in de sprint, nadat ze met z'n tweeën waren ontsnapt op zo'n vijf kilometer van de finish. In 2013-2014 reed hij opnieuw enkele veldritten. Hij betwistte ook het WK. Hij pakte er ietwat verrassend zijn derde wereldtitel bij de profs. In het klassieke voorjaar van 2014 behaalde hij heel wat ereplaatsen. Later dat jaar werd hij voor het eerst nationaal kampioen van Tsjechië op de weg. Tijdens de Eneco Tour won hij opnieuw een etappe. In 2015 was Štybar de beste in de Strade Bianche, waar hij op de steile slotklim in Sienna Greg Van Avermaet en Alejandro Valverde van zich af wist te houden. Ook won hij dat jaar de zesde etappe in de Ronde van Frankrijk.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Veldrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Wereldbeker	Superprestige	X²O Trofee	WK	EK	TK	Overige	Totaal aantal zeges
Junioren
2001-2002				3 ↑	NVT	3	Louny, Podborany, Tabor	3
2002-2003				3 ↑	NVT	1	Podborany, Podbrezová, Lostice, Hlinsko, Tabor, Frenkendorf, Brno, Plzen, Steinmaur	10
Totaal	0	0	0	0	0	1	12	13
Beloften
2003-2004				6e	12e	3		0
2004-2005				1 ↑	14e	1		2
2005-2006				1 ↑	3 ↑	1		2
2006-2007	Treviso	Ruddervoorde		4e	2 ↑	1		3
Totaal	1	1	0	2	0	3	0	7
Elite
2006-2007				NVT	NVT	2	Harderwijk, Ardooie, Oderzo, Tabor	4
2007-2008	Kalmthout			2 ↑	NVT	1	Louny, Plzen, Oderzo, Podborany	6
2008-2009		Diegem	Loenhout	2 ↑	NVT	1		3
2009-2010	Koksijde, Igorre, Roubaix, Eindklassement	Hamme-Zogge, Vorselaar, Eindklassement	Hasselt	1 ↑	NVT	1	Stříbro, Podborany, Tervuren	11
2010-2011	Aigle, Plzen	Ruddervoorde, Zonhoven	Namen	1 ↑	NVT	1	Stříbro, Louny, Ardooie, Bredene	11
2011-2012	Liévin	Hamme-Zogge, Middelkerke		13e	NVT	1	Stříbro, Baden, Ardooie	7
2012-2013				—	NVT	1		1
2013-2014				1 ↑	NVT	—	Bredene	2
2014-2015				—	NVT	—		0
2015-2016				—	—	—		0
2016-2017				—	—	—		0
2018-2019				—	—	4e		0
2019-2020				—	—	—		0
2020-2021				18e	—	—		0
Totaal	7	7	3	3	0	6	19	45

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Aantal	WK	TK	WB	SP	X²O
2006-2007	4 zeges	NVT	2	NVT	NVT	7e
2007-2008	6 zeges	2	1	6e	4e	3
2008-2009	3 zeges	2	1	3	8e	3
2009-2010	11 zeges	1	1	1	1	2
2010-2011	11 zeges	1	1	11e	3	2
2011-2012	7 zeges	13e	1	3	3	2
2012-2013	1 zeges	—	1	46e	19e	14e
2013-2014	2 zeges	1	—	43e	20e	55e
2014-2015	0 zeges	—	—	—	—	66e
2015-2016	0 zeges	—	—	—	—	37e
2016-2017	0 zeges	—	—	—	—	31e
2018-2019	0 zeges	—	4e	66e	—	25e
2019-2020	0 zeges	—	—	72e	—	31e
2020-2021	0 zeges	18e	—	—	—	—

Wegwielrennen[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

2006

3e etappe Ronde van de Pyreneeën
6e etappe Ronde van Lleida

2010

Proloog Ronde van Slowakije

2012

4e etappe Vierdaagse van Duinkerke
3e etappe Ronde van Polen

2013

1e etappe Tirreno-Adriatico (ploegentijdrit)
3e en 7e etappe Eneco Tour
Eindklassement Eneco Tour
7e etappe Ronde van Spanje

2014

2015

Strade Bianche
6e etappe Ronde van Frankrijk
1e (ploegentijdrit) en 4e etappe Ronde van Tsjechië

2016

2e etappe Tirreno-Adriatico

2017

Tsjechisch kampioenschap op de weg

2018

Puntenklassement BinckBank Tour

2019

2020

6e etappe Ronde van San Juan

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2012			76e
2013			opgave (1)
2014
2015		103e (1)
2016			63e
2017		102e
2018	80e
2019			55e
2020			102e
2021			133e
2022

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Ronde van Lombardije	E3 Harelbeke	Strade Bianche	Omloop Het Nieuwsblad	WK op de weg	Wereldranglijsten
2012											116e	180e (UWT)
2013	66e	57e	36e	6e				40e		92e	26e	26e (UWT)
2014	7e	20e	18e	5e	opgave			19e		29e	83e	57e (UWT)
2015	56e	38e	9e	2 ↑		42e	opgave	2 ↑	1 ↑	7e	43e	31e (UWT)
2016	142e	46e	8e	110e			opgave	15e	2 ↑		45e	60e (UWT)
2017		52e	67e	2 ↑	opgave			53e	4e	14e	14e	63e (UWT)
2018		8e	10e	9e				9e	7e	20e	opgave	36e (UWT)
2019	67e	35e	36e	8e				1 ↑	4e	1 ↑	13e	38e (UWR)
2020	19e	41e	73e						6e	36e		134e (UWR)
2021	37e	25e		26e				5e	62e	125e	7e
2022	68e		54e	45e	25e			54e		62e

Resultaten in kleinere rondes[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen	BinckBank Tour	Ronde van Peking / Ronde van Guangxi
2011				45e		26e
2012				opgave	33e (1)
2013		44e			24e	↑ (2)	65e
2014	15e		82e			opgave (1)
2015		opgave		83e
2016		7e (1)		81e	36e	7e
2017		48e		70e
2018		40e		70e		13e
2019		36e	70e			15e
2020	20e					23e
2021		50e
2022	opgave

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

2005 – Fidea Cycling Team (vanaf 1 september)
2006 – Fidea Cycling Team
2007 – Fidea Cycling Team
2008 – Fidea Cycling Team
2009 – Telenet-Fidea
2010 – Telenet-Fidea
2011 – Telenet-Fidea (tot 1 maart)
2011 – Quick-Step (vanaf 1 maart)
2012 – Omega Pharma–Quick-Step
2013 – Omega Pharma–Quick-Step
2014 – Omega Pharma–Quick-Step
2015 – Etixx–Quick-Step
2016 – Etixx–Quick-Step
2017 – Quick-Step Floors
2018 – Quick-Step Floors
2019 – Deceuninck–Quick-Step
2020 – Deceuninck–Quick-Step
2021 – Deceuninck–Quick-Step
2022 – Quick Step-Alpha Vinyl

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

(en) Profiel van Zdeněk Štybar op ProCyclingStats

Officiële website

Bronnen, noten en/of referenties

Voorganger: Niels Albert 2009	Wereldkampioen veldrijden 2010, 2011	Opvolger: Niels Albert 2012
Voorganger: Sven Nys 2013	Wereldkampioen veldrijden 2014	Opvolger: Mathieu van der Poel 2015