Zeno Debast

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zeno Debast
Zeno Debast in 2024
Persoonlijke informatie
Volledige naam Zeno Koen Debast
Bijnaam Scampi[1]
Geboortedatum 24 oktober 2003
Geboorteplaats Halle, Vlag van België België
Lengte 189[2] cm
Been Rechts
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Huidige club Vlag van België RSC Anderlecht
Rugnummer 56
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd
2008–2010
2010–2021 		Vlag van België KSK Halle
Vlag van België RSC Anderlecht
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2021– Vlag van België RSC Anderlecht 54(0)
Interlands **
2018
2019
2019
2021
2022– 		Vlag van België België –15
Vlag van België België –16
Vlag van België België –17
Vlag van België België –19
Vlag van België België 		3(0)
1(0)
2(0)
6(0)
5(0)
* Bijgewerkt op 26 september 2022
** Bijgewerkt op 26 september 2022
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Zeno Debast (Halle, 24 oktober 2003) is een Belgisch voetballer die onder contract ligt bij RSC Anderlecht. Hij speelt voornamelijk in als verdediger. Hij stroomde in 2021 door vanuit de jeugd van RSC Anderlecht. Debast debuteerde in 2022 in het Belgisch voetbalelftal.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

RSC Anderlecht[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Debast begon op zijn vijfde te voetballen bij KSK Halle.[3] Twee jaar later ging hij naar RSC Anderlecht. Hij speelde er in de jeugd op verschillende posities, maar maakte op veertienjarige leeftijd definitief de switch naar de centrale defensie.[4][5] Tot de U15 speelden Anderlecht-coaches Debast steevast uit als aanvallende middenvelder of rechtsvoor. Door een stevige groeispurt drong een carrièreswitch zich op. Onder Craig Bellamy zette Debast snel stappen bij de beloften.[6] In oktober 2019 ondertekende hij zijn eerste profcontract bij de club. Hij was dan pas zestien jaar.[7] In februari 2021 werd zijn contract opengebroken tot 2023.[8]

2020/21[bewerken | brontekst bewerken]

Op 9 februari 2021 maakte Anderlecht bekend dat er vijf beloftenspelers aansloten bij de A-kern. Het gaat om Théo Leoni (20), Nayel Mehssatou (18), Alonzo Engwanda (18), Nils De Wilde (18) en Zeno Debast (17) om eigen opgeleide speler meer kansen te geven.[9] Op 2 mei 2021 maakte Debast zijn officiële debuut in het eerste elftal van Anderlecht: op de eerste speeldag van de Champions' Play-offs viel hij tegen Club Brugge in de slotfase in voor Elias Cobbaut.[10] Op de slotspeeldag mocht hij tegen Antwerp FC iets langer spelen: na de rode kaart voor Matt Miazga na nog geen kwartier werd hij in de 17e minuut ingebracht ten nadele van Yari Verschaeren.[11]

2021/22[bewerken | brontekst bewerken]

In de zomer van 2021 haalde Anderlecht met Wesley Hoedt, Taylor Harwood-Bellis en Lisandro Magallán drie nieuwe centrale verdedigers binnen. De Hallenaar verdween hierdoor weer even naar het achterplan. Debast speelde pas op 26 januari 2022 zijn eerste officiële wedstrijd van het seizoen: in de competitiewedstrijd tegen Cercle Brugge slikte Hoedt in de 25e minuut een rode kaart, waarop Vincent Kompany Hannes Delcroix inbracht, die op zijn beurt dan weer geblesseerd uitviel en tijdens de rust vervangen werd door Debast.[12] Door de schorsing van Hoedt versierde hij op 6 februari 2022 zijn eerste basisplaats bij Anderlecht: in de competitiewedstrijd tegen KAS Eupen (4-1-winst) mocht hij een centraal verdedigend duo vormen met Magallán.[13]

Na de terugkeer van Hoedt nam Debast in de competitiewedstrijden tegen Zulte Waregem (1-2-winst), KRC Genk (2-0-winst) en Oud-Heverlee Leuven (0-0) de plaats van Magallán in.[4][14][15][16][17] Na zijn vierde basisplaats op rij kwam een vervelende voetblessure roet in het eten gooien: Debast miste naast de vijf overige wedstrijden in de reguliere competitie ook de volledige Champions' Play-offs en de bekerfinale tegen KAA Gent.[18][19] Halfweg de Champions' Play-offs werd het contract van de geblesseerde Debast opengebroken tot 2025.[20]

2022/23[bewerken | brontekst bewerken]

Als enige veldspeler van Anderlecht miste hij nog geen minuut in de competitie. Daarom werd hij in september 2022 voor het eerst opgeroepen voor de Belgische nationale ploeg. Hij was een zeldzaam lichtpunt bij een zwalpend 'paars-wit' door zijn uitzonderlijke techniek, secure passing en gretigheid in de duels. Eind augustus 2022 werd Belgisch recordinternational Jan Vertonghen aangetrokken. Zijn ervaring moest Debast nog beter maken.[21]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Land Competitie Competitie Beker Supercup Europees Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2020/21 RSC Anderlecht Vlag van België Jupiler Pro League 2 0 0 0 — — 2 0
2021/22 5 0 0 0 — 0 0 5 0
2022/23 9 0 0 0 — 5 0 14 0
Carrière totaal 16 0 0 0 0 0 5 0 21 0

Bijgewerkt op 26 september 2022.[22]

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Debast debuteerde in 2018 als Belgisch jeugdinternational. In mei 2022 riep beloftenbondscoach Jacky Mathijssen hem op voor de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Schotland op 5 juni 2022, die overigens overbodig was omdat België reeds geplaatst was voor het EK onder 21 2023.[23] Debast kwam tijdens deze wedstrijd niet in actie. In juni 2022 trainde hij mee met de Rode Duivels tijdens het Nations League-vierluik Nederland-Polen-Wales-Polen.[24]

Op 16 september 2022 werd Zeno Debast voor het eerst door bondscoach Roberto Martínez geselecteerd voor de Nations League-interlands tegen Wales en Nederland. Achter de naam van Debast stonden op dat ogenblik slechts twintig wedstrijden op het hoogste niveau op de teller. Zelfs bij de Belgische U21 was hij nog nooit eerder geselecteerd. Hij was de enige nieuwkomer bij de ruime selectie.[25][26]

Op 22 september 2022 mocht Debast voor het eerst aantreden bij het eerste elftal van België tegen Wales in de UEFA Nations League. Hij stond meteen als centrale verdediger in de basis en speelde de volledige wedstrijd. België won de wedstrijd met 2-1. Debast speelde een degelijke wedstrijd maar maakte een fout bij het tegendoelpunt.[27] 3 dagen later stond hij weer in de basis tegen Nederland.[28]

WK 2022[bewerken | brontekst bewerken]

Op 10 november 2022 hakte Martinez de knoop voor de definitieve WK selectie door. Debast maakte als achttienjarige hiervan verrassend deel uit. Ook Anderlecht ploegmaat Jan Vertonghen behoorde tot de definitieve selectie.[29] In de voorafgaande vriendschappelijke wedstrijd tegen Egypte stond Debast terug in de basis. De wedstrijd eindigde op een 2-1 verlies. Hij lag aan de basis van het tweede doelpunt van de Egyptenaren.[30] Tot een WK debuut kwam het niet. In de drie groepswedstrijden tegen Canada (1-0 overwinning), Marokko (0-2 verlies) en Kroatië (0-0) bleef hij op de bank gekluisterd.

Interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Interlands van Zeno Debast voor Vlag van België België
No. Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van België RSC Anderlecht
1. 22 september 2022 Vlag van België België – Wales Vlag van Wales 2 – 1 UEFA Nations League 2022/23 -
2. 25 september 2022 Vlag van Nederland Nederland – België Vlag van België 1 – 0 UEFA Nations League 2022/23 -
3. 18 november 2022 Vlag van België België – Egypte Vlag van Egypte 1 – 2 Vriendschappelijk -
4. 12 september 2023 Vlag van België België – Estland Vlag van Estland 5 – 0 Kwalificatie EK 2024 -
5. 15 november 2023 Vlag van België België – Servië Vlag van Servië 1 – 0 vriendschappelijk -
6. 26 maart 2024 Vlag van Engeland Engeland – België Vlag van België 2 – 2 Vriendschappelijk -
Totaal 0
Bijgewerkt t/m 26 maart 2024.[22]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zeno_Debast&oldid=67342779"