Zonsverduistering van 10 juli 1972
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen

De totale zonsverduistering van 10 juli 1972 trok veel over zee en was achtereenvolgens te zien in deze 11 deelgebieden :[1][2]
- 3 in Rusland : Tsjoekotka, Kamtsjatka en Sachalin
- 1 in de Verenigde Staten : Alaska
- 7 in Canada : Yukon, Northwest Territories, Nunavut, Quebec, New Brunswick, Prins Edwardeiland en Nova Scotia.
Lengte[bewerken | brontekst bewerken]
Maximum[bewerken | brontekst bewerken]
Het punt met maximale totaliteit lag in Canada tussen de plaatsen Baker Lake en Rankin Inlet en duurde 2m35,5s.
Limieten[bewerken | brontekst bewerken]
Fenomeen | Code | Tijdstip UTC |
---|---|---|
Eerste contact bijschaduw | P1 | 17:19:03.4 |
Eerste contact kernschaduw | U1 | 18:27:39.3 |
Kernschaduw compleet vanaf | U2 | 18:29:40.1 |
Bijschaduw compleet vanaf | P2 | Niet |
Maximum eclips | GE | 19:45:54.3 |
Bijschaduw compleet t/m | P3 | Niet |
Kernschaduw compleet t/m | U3 | 21:02:22.7 |
Laatste contact kernschaduw | U4 | 21:04:18.5 |
Laatste contact bijschaduw | P4 | 22:12:57.5 |
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- Zonsverduisteringen van 1971 t/m 1980
- Lijst van zonsverduisteringen
- Saros 126 zonsverduisteringserie
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- NASA Google map van deze verduistering
- NASA overzicht van alle verduisteringen
Bronnen, noten en/of referenties
|