Zwartborstslangenarend

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zwartborstslangenarend
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2021)
Zwartborstslangenarend
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Accipitriformes
Familie:Accipitridae (havikachtigen)
Geslacht:Circaetus (Slangenarenden)
Soort
Circaetus pectoralis
A. Smith, 1829
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Zwartborstslangenarend op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De zwartborstslangenarend (Circaetus pectoralis) is een vogel uit de familie van havikachtigen (Accipitridae).

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Deze vogel heeft krachtige onbevederde poten met korte tenen, die door een gesloten schubbenpantser zijn beschermd tegen slangenbeten. De borststreek is wit. De grote kop is voorzien van gele ogen. De lichaamslengte bedraagt 65 cm en het gewicht 1 tot 2,5 kg.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

De zwartborstslangenarend eet vooral slangen, maar ook hagedissen, vogels, vleermuizen en vissen staan op het menu[2].

Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]

Het vrouwtje legt één enkel ei en bebroedt dit 48 dagen. Het jong wordt door beide ouders gevoerd, zelfs nog tot 6 maanden na het uitvliegen.

Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]

Deze soort heeft een groot verspreidingsgebied dat reikt van het oosten van Soedan en Ethiopië tot in Zuid-Afrika. Ze zeilen vaak rond boven onbegroeide hellingen in het heuvelland, waarbij ze soms staan te bidden. Het dier is een standvogel.

Status[bewerken | brontekst bewerken]

De zwartborstslangenarend heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Op veel plaatsen is deze slangenarend schaars, plaatselijk kan de vogel ook algemener zijn. over trends is niets bekend. Om deze redenen staat de zwartborstslangenarend als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]