Chalcopyriet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chalcopyriet
Chalcopyriet
Mineraal
Chemische formule CuFeS2
Kleur Koper- of honinggeel
Streepkleur Groenzwart
Hardheid 3,5 tot 4
Gemiddelde dichtheid 4,19 kg/dm3
Glans Metallisch
Opaciteit Opaak
Breuk Bros
Splijting Onduidelijk, [112]
Kristaloptiek
Kristalstelsel Tetragonaal
Brekingsindices Geen; opaak
Dubbele breking Geen; opaak
Overige eigenschappen
Magnetisme Na verhitting
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal chalcopyriet of koperkies is een koper-ijzer-disulfide met de chemische formule CuFeS2. Chalcopyriet is een van de meest voorkomende sulfiden, met name in vele sulfidische ertsen. Het geldt ook als een der belangrijkste koper-ertsmineralen. Van het mineraal is geen typelocatie gedefinieerd.

Het mineraal is genoemd naar het Oudgriekse woord chalkos (χαλκός), 'koper' en het woord pyriet,[1] naar de kleuren die chalcopyriet vaak vertoont.

De kleur van het mineraal is messinggeel, soms ook wat groenig. Vaak is als gevolg van oxidatie aan het oppervlak een grote verscheidenheid aan kleuren te zien. Het mineraal heeft een slechte splijting. De streepkleur van het opake chalcopyriet is groenig zwart. Het mineraal heeft een tetragonale kristalstructuur, met de ribben: a=52.5 nm, c=103.2nm. De structuur lijkt zeer veel op die van sfaleriet (zinkblende).

Exemplaar bestaande uit een met borniet gecoat chalcopyrietkristal genesteld in een bed van heldere kwartskristallen en glanzende pyrietkristallen. Het met borniet beklede kristal heeft een diameter van maximaal 1.5 cm.

Lijsten[bewerken | brontekst bewerken]

Websites[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Chalcopyrite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.