Eicosaan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eicosaan
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van eicosaan
Algemeen
Molecuulformule C20H42
IUPAC-naam eicosaan
Andere namen icosaan
Molmassa 282,54748 g/mol
SMILES
CCCCCCCCCCCCCCCCCCCC
InChI
1S/C20H42/c1-3-5-7-9-11-13-15-17-19-20-18-16-14-12-10-8-6-4-2/h3-20H2,1-2H3
CAS-nummer 112-95-8
EG-nummer 204-018-1
PubChem 8222
Wikidata Q150925
Beschrijving Kleurloze kristallen
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur kleurloos
Dichtheid 0,789 g/cm³
Smeltpunt 36,7 °C
Kookpunt 342,7 °C
Goed oplosbaar in organische oplosmiddelen
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Eicosaan of icosaan (afgeleid van het Griekse εικοσι, hetgeen twintig betekent) is een verzadigde organische verbinding met als brutoformule C20H42. De koolwaterstof komt voor als kleurloze kristallen, die door hydrofobe eigenschappen onoplosbaar zijn in water. Het is wel goed oplosbaar in de meeste organische oplosmiddelen, zoals benzeen, di-ethylether, ethanol, aceton en tolueen. De verbinding kent 366.319 structuurisomeren, die alle in meerdere of mindere mate vertakt zijn.

Eicosaan kent minieme toepassingen in de petrochemische industrie, aangezien het door zijn hoge vlampunt moeilijk als brandstof kan gebruikt worden. Door de chemische inreactiviteit behoort het tot de groep der paraffines. Eicosaan is apolair en kan enkel zwakke intermoleculaire krachten aangaan (vanderwaalskrachten). De stof is een van de componenten van kaarsenwas.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]