Barbara Visser (politicus)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Barbara Visser
Barbara Visser in 2012
Algemene informatie
Geboren 16 augustus 1977
Geboorteplaats Šibenik, Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Partij VVD
Titulatuur drs.
Politieke functies
2006-2010 Gemeenteraadslid in Zaanstad
2010-2012 Wethouder in Zaanstad
2012-2017 Tweede Kamerlid
2017-2021 Staatssecretaris van Defensie
2021-2022 Minister van Infrastructuur en Waterstaat
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Nederland

Barbara Visser (Šibenik, 16 augustus 1977) is een Nederlands voormalig politica van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD). Van 2017 tot 2021 was ze staatssecretaris van Defensie en van 2021 tot 2022 minister van Infrastructuur en Waterstaat in het kabinet-Rutte III.[1] Daarvoor was ze gemeenteraadslid en wethouder in Zaanstad en Tweede Kamerlid.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Barbara Visser heeft een Nederlandse vader en een Kroatische moeder en beschikt daarom over zowel de Nederlandse als de Kroatische nationaliteit. Visser werd geboren in de voormalige Socialistische Federale Republiek Joegoslavië en verhuisde met haar moeder naar Nederland toen ze drie jaar oud was. Ze behaalde haar vwo-diploma in 1995 aan het Pascal College te Zaandam. Tussen 1995 en 2001 studeerde Visser Bedrijfskunde van de Financiële Sector (BFS) aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Na haar studie werkte ze bij de Belastingdienst als senior beleidsmedewerker. Van 2006 tot 2010 was zij executive business consultant bij Atos Consulting NV.[2]

Gemeenteraadslid en wethouder[bewerken | brontekst bewerken]

Van maart 2006 tot april 2010 was zij gemeenteraadslid in Zaanstad. Na de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 werd Visser in diezelfde gemeente wethouder van economie, toerisme, werk en inkomen, integratie en personeel en organisatie. Zij behield deze functie tot september 2012.

Lid Tweede Kamer[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de Tweede Kamerverkiezingen 2012 stond Visser op plek 21. Ze behaalde 3509 voorkeursstemmen. Bij de Tweede Kamerverkiezingen 2017 stond Visser op plek 7 en behaalde 9220 voorkeurstemmen. Zij was in 2012-2014 woordvoerder volkshuisvesting.[3]

Staatssecretaris[bewerken | brontekst bewerken]

Visser werd op 26 oktober 2017 benoemd tot staatssecretaris van Defensie in het kabinet-Rutte III. Haar portefeuille omvatte Personeels- en Materieelvoorziening en Bedrijfsvoering. In februari 2020 kwam Visser onder vuur te liggen, omdat ze door een voorganger gedane beloften aan de provincie Zeeland over de verhuizing van een kazerne niet was nagekomen.[4] Volgens de Algemene Rekenkamer kostte de afgeblazen verhuizing bijna een miljard euro meer dan gepland.[5] Bovendien had zij verzuimd de Tweede Kamer tijdig te informeren over een dreigende claim van ICT-dienstverleners IBM en Atos.[6]

Minister[bewerken | brontekst bewerken]

Op 31 augustus 2021 werd Visser benoemd tot demissionair minister van Infrastructuur en Waterstaat als opvolger van Cora van Nieuwenhuizen. Haar taken op het ministerie van Defensie werden overgenomen door minister Ank Bijleveld. Op 10 januari 2022 werd ze als minister opgevolgd door Mark Harbers.

Na de politiek[bewerken | brontekst bewerken]

Visser is lid van de raad van toezicht van het Zaans Museum en voorzitter van de raad van advies van Port of Zwolle.[7][8]In 2024 trad zij aan als partner bij de Nederlandse tak van PA Consulting Group, een managementadviesbureau dat zich o.a. richt op de (semi-)publieke sector en defensie & veiligheid.[9]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Voorganger:
J.G. (Jack) de Vries
(2007-2010)
Staatssecretaris van Defensie
2017 - 2021
Opvolger:
C.A. (Christophe) van der Maat
(2022-heden)
Voorganger:
C. (Cora) van Nieuwenhuizen
Minister van Infrastructuur en Waterstaat
2021-2022
Opvolger:
M.G.J. (Mark) Harbers