Caroline de Gruyter
_Would_you_die_for_Europe%3F_TheNexusInstitute.jpg)
Caroline de Gruyter (Zwolle, 11 september 1963) is een Nederlands journaliste, columniste en schrijfster. Zij is correspondent en columnist voor NRC en schrijft vooral over Europese politieke ontwikkelingen. Daarnaast is zij verbonden aan een aantal denktanks op het gebied van internationale betrekkingen. Haar journalistieke werk werd meerdere malen bekroond.
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
De Gruyter studeerde Nederlandse taal en letterkunde aan de Universiteit Utrecht en is sinds 1990 werkzaam in de journalistiek. Ze was redacteur buitenland en chef van de buitenlandredactie van Elsevier Weekblad. Sinds 1994 is ze actief als correspondent voor NRC in achtereenvolgens Gaza, Jeruzalem, Brussel, Genève en Wenen. Voor deze krant schrijft ze ook de column In Europa.[1]
Ze is sinds 2013 medewerker van de internationale denktank Carnegie Europe, waar ze achtergrondartikelen over Europese politieke ontwikkelingen bijdraagt, en lid van de European Council on Foreign Relations.
De Gruyter schreef een aantal boeken die te maken hebben met het leven in de plaatsen waar zij als correspondent heeft gewoond.
Onderscheidingen en prijzen[bewerken | brontekst bewerken]
Het werk van De Gruyter is enkele malen bekroond. In 1992 kreeg ze voor haar werk in Elsevier Weekblad de aanmoedigingsprijs Het Gouden Pennetje.[2] Voor haar verslaggeving over de eurocrisis kreeg ze in 2012 de Anne Vondelingprijs.[3] In 2013 en 2014 was ze genomineerd voor de Lira Correspondentenprijs, en in 2015 ontving ze de Heldringprijs.[4]
Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]
- Het koffiehuis van Mohammed Skaik (1997)
- De Europeanen (2007)
- Zwitserlevens (2015)
- Het vervloekte paradijs (2016)
- Beter wordt het niet. Een reis door het Habsburgse Rijk en de Europese Unie (2021)[5]
- Je zult maar met iedereen ruzie hebben. Observaties over Europa (2022)
Externe bron[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|