Centrum Informatie en Documentatie Israel
Het Centrum Informatie en Documentatie Israel (CIDI) is een informatiecentrum en lobbyorganisatie, gericht op de belangen van Israël en Joden. Speerpunten zijn de positie van de Staat Israël en van Joden wereldwijd en het bestrijden van antisemitisme. Middelen die zij hiertoe hanteert zijn het onderhouden van contacten met politici en beleidsmakers, het verspreiden van informatie via diverse media, een eigen website, publieke bijeenkomsten en het uitgeven van lesmateriaal voor scholen. CIDI verzorgt tevens begeleide informatiereizen naar Israël en Auschwitz voor uiteenlopende doelgroepen.
CIDI werd begin 1974 opgericht naar aanleiding van de Jom Kipoeroorlog, die het positieve imago van Israël had aangetast. Het Israëlisch-Palestijns conflict is dan ook een van de centrale thema's. Zij heeft een eigen jongerenorganisatie CIJO.
Oprichting[bewerken | brontekst bewerken]
Het CIDI werd in 1974 opgericht door de Joodse jurist en hoogleraar staats- en administratief recht David Simons (1904-1998) en de, eveneens Joodse, jurist en drukker Robert Abraham (Bob) Levisson (1913-2001).[1]
Aanleiding voor de oprichting was de Jom Kipoeroorlog van oktober 1973, die het positieve imago van Israël had aangetast. De oprichters wilden door het verspreiden van positieve informatie over Israël een tegenwicht bieden aan de toenemend negatieve berichtgeving in de media.[2]
Bestuur[bewerken | brontekst bewerken]
Het bestuur van de stichting bestond in 2020 volgens de website uit 7 personen, waarvan Ronnie Eisenmann sinds 2015 de voorzitter is. Daarnaast is de directie verantwoordelijk voor de dagelijkse gang van zaken. Naomi Mestrum is sinds januari 2023 directeur. Directie en bestuur worden bijgestaan door een Raad van Advies. In de Raad van Advies zitten vertegenwoordigers van de diverse Joodse organisaties in Nederland.[3] (Zie ook de lijst van voorzitters en directeuren verderop in dit artikel.)
Financiering[bewerken | brontekst bewerken]
CIDI wordt voor een groot deel gefinancierd uit donaties van particulieren en instellingen en door legaten. Vrienden van CIDI betalen een vast lidmaatschapsgeld. De Stichting Centrum voor Informatie en Documentatie Israel is erkend als een algemeen nut beogende instelling (ANBI). Nadere gegevens over de donoren van CIDI zijn niet openbaar.
De lobbygroep heeft een begroting van circa € 600.000 per jaar (2014).[4] Sinds 2005 ontvangen CIDI en de CIDI-jongeren subsidie uit de collectieve Maror-gelden, dat zijn gelden afkomstig van roofgeld dat in de Tweede Wereldoorlog werd gestolen van Joden.[5]
Doel en activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]
De stichting vermeldt vier hoofddoelen:[6]
- Het beschermen en versterken van de banden tussen Nederland, de Europese Unie en Israël
- Informatievoorziening over Israël en het Midden-Oosten
- Het stimuleren van het vredesproces tussen Israël en de Palestijnen
- Het bestrijden van antisemitisme
CIDI komt op voor de rechten van Joden in Nederland, Israël en de rest van de wereld. Doelgroepen zijn politici en beleidsmakers, media, jongeren (studenten) en de eigen achterban.[7]
Het CIDI werkt aan haar doelstellingen door middel van artikelen op haar website, lobbyen bij politici en beleidsmakers, georganiseerde reizen voor diverse doelgroepen (zoals politici, journalisten en opiniemakers), het organiseren van lezingen en bijeenkomsten, publicaties in de Nederlandse media, sociale media, en onderzoek.[8] CIDI verspreidt ook (gratis) onderwijsmateriaal over het Israëlisch-Palestijns conflict.
Het CIDI brengt elk jaar een rapport uit met een overzicht van meldingen van antisemitische incidenten. De gegevens komen van meldingen bij zowel het CIDI zelf, als bij andere organisaties, waaronder het Meldpunt Discriminatie Internet en de regiopolitie Amsterdam-Amstelland.[bron?]
De stichting zegt het vredesproces tussen Israël en de Palestijnen te willen stimuleren op basis van twee staten, de zogeheten tweestatenoplossing, die het zelfbeschikkingsrecht van zowel Joden als Palestijnen respecteert.[6][7] Wel vond CIDI de zogenaamde ‘Deal van de Eeuw’, zoals in januari 2020 door Donald Trump gepresenteerd, een goed uitgangspunt voor de Palestijnse "gedroomde eigen staat" en dit 'vredesinitiatief' "een nieuwe, realistische kans op een eigen staat."[9]
Lobby-activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]
CIDI wordt gezien als een belangrijke organisatie binnen de zogenaamde (pro-)Israël-lobby in Nederland, dat is een coalitie van organisaties en individuen die primair de belangen van de staat Israël verdedigen. Het kantoor ligt vlak bij het Tweede Kamergebouw in Den Haag. CIDI dringt er bij bepaalde politici soms op aan Kamervragen te stellen over politieke onderwerpen betreffende het Israëlisch-Palestijnse conflict. Zo weet zij weleens de politiek op belangrijke punten te beïnvloeden.[4] Vaak volgen Kamervragen op artikelen die op de website geplaatst zijn.[8]
De lobbygroep heeft met name warme banden met de VVD. De VVD'er John Manheim, die tot 2010 voorzitter van CIDI was, werd daarna honorair consul van Israël. Als CIDI-voorzitter leidde hij diverse VVD-buitenlandwoordvoerders en fractieleiders rond door Israël. De band tussen CIDI en VVD werd door bronnen rondom de VVD als amicaal omschreven, met bijna dagelijks persoonlijke contacten "in de wandelgangen of in de kroeg". Ook met andere partijen worden wel contacten onderhouden.[4]
De Leidse hoogleraar Arco Timmermans omschreef CIDI als "Een effectieve en professionele lobbygroep. Ze verstaan als geen ander de kunst van de stille lobby: iets agenderen zonder er zelf mee naar voren te treden." Als voorbeeld noemde hij het initiëren van een advertentie in de Telegraaf tegen antisemitisme, terwijl het leek of het een initiatief was van de BN'ers die zich erin uitspraken.[4][10] De betreffende advertentie was door de Telegraaf gratis aangeboden.[11] D66-leider Alexander Pechtold had de oproep juist niet ondertekend, omdat CIDI slechts de enige organisatie was die dit initiatief had genomen en omdat het eenzijdig om antisemitisme ging en niet over alle vormen van discriminatie.[12]
In de Nederlandse media geeft CIDI, meestal in de persoon van (oud)-bestuursleden of teamleden, commentaar bij onderwerpen betreffende Joden of Israël, evenals in hoorzittingen van het parlement.
Bij Europarlementariërs wordt met name gelobbyd betreffende Iran. CIDI was nauw betrokken bij de oprichting van het Iran Comité, dat vooral tot doel had te waarschuwen voor een Iraanse atoombom en te pleiten voor sancties tegen dit land. Het Comité huisde een tijdje in het kantoorpand van CIDI, toen Ronny Naftaniel er nog directeur was. Naftaniel was ook een van de oprichters van het Comité. De organisaties hielden meerdere gezamenlijke bijeenkomsten. In 2009 probeerden ze Nederlandse Europarlementariërs er van te weerhouden met een officiële delegatie een bezoek aan Iran te brengen met de dreiging om anders in de Nederlandse media hun reputatie te beschadigen.[4] In oktober 2012 voerden beide organisaties opnieuw actie tegen een gepland bezoek.[13]
In 1992 richtte CIDI OPTIN (Organisation for the Promotion of Trade between Israel and the Netherlands) op, die de economische samenwerking tussen Israël en Nederland wil bevorderen.
Antisemitisme-bestrijding[bewerken | brontekst bewerken]
CIDI tracht het antisemitisme in Nederland te bestrijden door het uitbrengen van de jaarlijkse "Monitor Antisemitische Incidenten", waarin meldingen staan die zijn doorgegeven vanuit andere discriminatiemeldpunten, en antisemitische incidenten die door CIDI zelf worden gesignaleerd.[14] De Monitor is gebaseerd op de controversiële IHRA-definitie. Zuster-organisaties in andere landen, zoals de Britse Community Security Trust (CST)[15] brengen soortgelijke monitors uit.
Onderwijs[bewerken | brontekst bewerken]
Het 'onderwijsveld' beschouwt CIDI als een zeer belangrijk speerpunt van haar werk. Het gaat daarbij zowel om educatie over WO II, de Holocaust en antisemitisme, als om kennis over en interpretatie van het conflict tussen enerzijds Israël en anderzijds de Palestijnen, Arabieren en de moslimwereld.[8]
Tijdens een jaarlijkse seminar voor docenten in Yad Vashem in Israël geeft CIDI haar visie over hoe docenten les zouden kunnen geven over de Holocaust. Deze reizen worden gesubsidieerd vanuit de collectieve Maror-gelden.
Sinds 1988 wordt een jaarlijkse Collegereeks georganiseerd, waarbij aangemelde universiteitsstudenten hun kennis kunnen vergroten door te leren over de Israëlische politiek, het Midden-Oosten en het Israëlisch-Palestijnse conflict. Om objectieve informatie te verschaffen, worden er ook Palestijnse academici uitgenodigd om hun perspectief te laten horen. De colleges worden gewoonlijk (althans tot aan de coranacrisis) gegeven in Den Haag.[8][16]
Lesmethodes[bewerken | brontekst bewerken]
Het CIDI ontwikkelt eigen lesmethodes en -materiaal over Israël-Palestina. Voor het Nederlandse voortgezet onderwijs heeft het CIDI hierover een geschiedeniskatern uitgegeven.
De Partij van de Eenheid (PvdE) in de Haagse raad vond dit "verre van objectief" en wilde dat het gebruik van dat katern op Haagse vmbo's zou stoppen.[17]
Historicus Jan Tervoort analyseerde ook eerder al geschiedenislesmateriaal over het Israëlisch-Palestijns conflict. en noemde het 'indoctrinatie'.[18]
Jongerenorganisatie CIJO[bewerken | brontekst bewerken]
De CIDI-jongerenorganisatie CIJO is een vereniging, in 2002 door Simone Kukenheim opgericht, van studenten die vanuit verschillende achtergronden affiniteit hebben met Israël en graag vrede zien in het Midden-Oosten. De CIJO wil zich inleven in alle partijen die een rol spelen in het conflict. De CIJO steunt de tweestatenoplossing als uitgangspunt bij de vredesbesprekingen en respect voor de volkssoevereiniteit van iedere natie. Ze maken zich hard voor een democratisch Israël, gebaseerd op de principes van vrijheid, gelijkwaardigheid en rechtvaardigheid. De CIJO noemt zichzelf een "politieke organisatie", in de zin dat ze zich mengt in het politieke debat. Daarnaast wil de CIJO bouwen aan een vredige samenleving in Nederland, bestrijdt actief racisme, discriminatie en vooroordelen en organiseert activiteiten, zoals debatten en lezingen om de dialoog tussen jongeren van verschillende achtergronden te versterken.[19] De CIJO organiseert jaarlijks een 'Fact Finding Mission' naar Israël, waarbij onder haar leiding jongeren naar Israël afreizen met als doel "zich te verdiepen in verschillende aspecten van het land en het Midden-Oostenconflict." Aan deze reizen hebben ook wel journalisten deelgenomen. Zij praten met de jongeren onder meer over de Nederlandse berichtgeving van het Israëlisch-Palestijns conflict, terrorisme en de betekenis van de Israëlische Westoeverbarrière.[bron?]
Kritiek[bewerken | brontekst bewerken]
Besteding Maror-gelden[bewerken | brontekst bewerken]
In juli 2019 uitte The Rights Forum (TRF) kritiek op de besteding van de jaarlijkse € 1.8 miljoen aan Maror-gelden die CIDI jaarlijks ontvangt voor de financiering van activiteiten van de Nederlandse Joodse gemeenschap. TRF berekende dat CIDI tussen 2005 en 2019 circa € 1,8 miljoen ontving. Volgens TRF worden deze gelden deels gebruikt voor jubileumactiviteiten, zelfpromotie en organisatiekosten van het CIDI zelf.
Er werd bijvoorbeeld € 70.000 aan de eigen website besteed. Ook worden er reizen voor journalisten, politici en beleidsmakers naar Israël georganiseerd met een propagandistisch pro-Israël karakter. Ook worden forse bedragen besteed aan reizen voor CIDI-jongeren.[20] In 2019 ontving CIDI minimaal €15.000 van het jaarlijkse budget.[21]
Door een tweet van de premier van de Palestijnse Autoriteit werd in oktober 2019 bij toeval bekend dat CIDI in oktober 2019 heimelijk een reis naar Israël en Palestina had georganiseerd voor 16 VVD-leden, inclusief vier ambtenaren van Buitenlandse Zaken en van Justitie, en het Kamerlid Dilan Yeşilgöz, die in 2021 staatssecretaris en in januari 2022 minister van Justitie en Veiligheid zou worden. Ook deze reis bleek deels te zijn gefinancierd met Maror-gelden. TRF stelde vragen bij de inzet van Maror-gelden voor het financieren van wat TRF beschouwt als propaganda-reizen voor ambtenaren.[22] In mei 2018 organiseerde CIDI een soortgelijke reis voor 17 CDA-politici, in het Maror-besluit omschreven als "Reis voor high-potential politici". Voor deze reis ontving CIDI een kleine 34.000 euro aan Maror-gelden.[23]
Yad Vashem-reizen[bewerken | brontekst bewerken]
CIDI organiseerde met ruim een ton subsidie van de gemeente Amsterdam voor 2021 en 2022 twee studiereizen naar Yad Vashem in Jeruzalem voor training van de Amsterdamse politie, juridische experts van de gemeente en medewerkers van het Openbaar Ministerie tegen antisemitisme. Deze vielen niet in goede aarde bij Jaap Hamburger van Een Ander Joods Geluid en TRF. De kritiek betrof de promotie van de omstreden IHRA-definitie van antisemitisme die door CIDI wordt gehanteerd. Hamburger vreesde dat daarmee de onafhankelijkheid van de politie en het OM in gevaar zou komen. Gerard Jonkman van The Rights Forum heeft bezwaar tegen de twee petten die CIDI hier op heeft. Enerzijds is het een organisatie die antisemitisme bestrijdt, tegelijkertijd lobbyt zij voor Israël. Dezelfde verstrengeling als bij de IHRA-definitie.[24]
Naomi Mestrum van CIDI, bestreed de kritiek. Zij vond dat Yad Vashem de beste experts heeft op het gebied van de Holocaust en het antisemitisme. Joden in Amsterdam zouden zich dankzij de reis beter begrepen voelen bij het melding maken van antisemitisme bij agenten en mensen bij het OM. Het OM en de politie in Amsterdam wezen het aanbod voor de reizen af en raadden deelname door medewerkers heel sterk af. De Amsterdamse politie wees eenzelfde reis in 2019 al af. De reizen werden buiten de politieorganisatie om door CIDI gepland.[24]
Monitor Antisemitisme[bewerken | brontekst bewerken]
The Rights Forum had in 2020 forse kritiek op de ‘Monitor Antisemitisme’ die CIDI jaarlijks publiceert. CIDI wordt verweten hierin met alarmerend taalgebruik een overdreven voorstelling te maken van vermeend antisemitisme, met tegenstrijdige cijfers en een twijfelachtige methodologie.[25]
Lijst van voorzitters en directeuren[bewerken | brontekst bewerken]
| CIDI-voorzitters: | |
| 1974 - 1980 | Dagobert (David) Simons (1904-1998)[26][27] |
| 1980 - januari 1999 | Robert Abraham (Bob) Levisson[28] |
| januari 1999 - maart 2010 | John Manheim[29][30] |
| maart 2010 - januari 2015 | Onno Hoes[31] |
| januari 2015 - | Ronnie Eisenmann |
| CIDI-directeuren: | |
| 1974 - 1980 | Robert Abraham (Bob) Levisson[28] |
| 1980 - maart 2013 | Ronny Naftaniel[32] |
| maart 2013 - juni 2015 | Esther Voet[33] |
| sept 2015 - december 2022 | Hanna Luden[34] |
| januari 2023 - | Naomi Mestrum[35] |
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Den Haag – kantoor CIDI, Jagerstraat. if then is now, 8 sep 2015. Gearchiveerd op 23 maart 2023.
- ↑ Veertig jaar hoeder en waakhond. NIW, 1 nov 2013. Gearchiveerd op 29 januari 2023.
- ↑ CIDI-bestuur. Gearchiveerd op 30 maart 2023.
- ↑ a b c d e Een lobby om jaloers op te zijn. NRC, 15 aug 2014. complete archiefpagina
- ↑ Besluiten Ronde 2005
; Besluiten Ronde 2019, Jongeren/Externe belangen. Maror.nl, via. Gearchiveerd op 1 april 2023.
- ↑ a b Over CIDI (nov 2020). Gearchiveerd op 30 maart 2023.
- ↑ a b Missie en visie (nov 2020). Gearchiveerd op 30 maart 2023.
- ↑ a b c d CIDI Activiteitenoverzicht 2019, p. 3. maart 2020. Gearchiveerd op 5 januari 2022.
- ↑ CIDI: vredesplan Trump goed startpunt voor onderhandelingen. CIDI, 28 januari 2020. Gearchiveerd op 22 maart 2023.
- ↑ Paginagrote advertentie tegen antisemitisme. Trouw, 7 aug 2014.
"De 86 ondertekenaars doen de oproep op persoonlijke titel. Bij de advertentie staat geen organisatie vermeld." - ↑ Telegraaf geeft CIDI gratis pagina voor boodschap tegen Jodenhaat. Volkskrant, 7 aug 2014
- ↑ Waarom D66 de advertentie van het CIDI niet heeft ondertekend. Joop, 7 aug 2014. Gearchiveerd op 5 mei 2021.
- ↑ CIDI en het Iran Comité roepen EU op geen officieel bezoek aan Iran te brengen.CIDI, 18 okt 2012. Gearchiveerd op 21 maart 2023.
- ↑ Monitor Antisemitische Incidenten. Gearchiveerd op 23 maart 2023.
- ↑ CST-website
- ↑ Aankonding Uni Leiden, 2020
- ↑ PvdE wil af van gebruik CIDI-geschiedeniskatern. AD, 25 dec 2018.
"...dat het volstrekt ongewenst is dat de lobbyorganisatie van een buitenlandse entiteit, die tientallen VN-resoluties aan haar laars lapt, invloed heeft op de inhoud van schoolboeken voor onze kinderen.". Gearchiveerd op 13 januari 2023. - ↑ CIDI indoctrineert scholieren met zogenaamd ‘afgewogen’ lesmateriaal over Israël/Palestina. The Rights Forum, 11 nov 2018. Gearchiveerd op 22 oktober 2021.
- ↑ Over CIJO jongerencidi.eu
- ↑ CIDI ontving joodse restitutiegelden voor reizen, website en zelfpromotie. The Rights Forum, 23 juli 2019. Gearchiveerd op 16 september 2021.
- ↑ Besluiten Ronde 2019. Via. Gearchiveerd op 1 april 2023.
- ↑ Dilan Yesilgöz heeft vragen te beantwoorden over CIDI-reis. The Rights Forum, 4 jan 2022. Gearchiveerd op 1 april 2023.
- ↑ Besluiten Ronde 2018, p. 3. via. Gearchiveerd op 1 april 2023.
- ↑ a b Politie raadt deelname aan CIDI-reis af bij eigen werknemers. Ewout Klei, De Kanttekening, 18 jan 2022. Gearchiveerd op 1 februari 2023.
- ↑ Alarmerende CIDI-conclusie over toegenomen antisemitisme is ongegrond. The Rights Forum, 16 maart 2020. Gearchiveerd op 16 september 2021.
- ↑ Simons, Dagobert (David) 1904 - 1998. Joden in Nederland
- ↑ Dagobert 'David' Simons. Geni.com=
- ↑ a b CIDI geeft militaire kist van oprichter Bob Levisson in bruikleen aan Westerbork. CIDI, 24 juni 2020. Gearchiveerd op 23 maart 2023.
- ↑ John Manheim wordt nieuwe voorzitter CIDI. Reformatorisch Dagblad, 20 jan 1999. Gearchiveerd op 18 november 2020.
- ↑ Onno Hoes: voorzitter Cidi. Tvblik, 14 maart 2010. Gearchiveerd op 6 december 2018.
- ↑ Onno Hoes vertrekt als CIDI-voorzitter. NIW, 1=2 okt 2014. Gearchiveerd op 30 januari 2023.
- ↑ Ronny Naftaniel. CIDI, 11 maart 2010. Gearchiveerd op 26 maart 2023.
- ↑ Esther Voet weg als directeur CIDI. NOS, 1 mei 2015. Gearchiveerd op 5 maart 2023.
- ↑ Hanna Luden nieuwe directeur van het CIDI NOS, 19 aug 2015. Gearchiveerd op 5 december 2020.
- ↑ Frenk der Nederlanden, Warom moet je Joods zijn om een antisemitisme te bestrijden.. Het Parool Klapstoel (14 januari 2023). Gearchiveerd op 15 januari 2023. Geraadpleegd op 14 januari 2023 – via parool.nl.
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
