Steven Rooks

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Steven Rooks
Steven Rooks bij de proloog van de Ronde van Italië 2010
Persoonlijke informatie
Volledige naam Steven Rooks
Geboortedatum 7 augustus 1960
Geboorteplaats Vlag van Nederland Oterleek, Nederland
Sportieve informatie
Huidige ploeg Gestopt
Discipline(s) Weg
Ploegen
1982
1983
1984 - 1985
1986 - 1989
1990
1991 - 1992
1993
1994 - 1995
TI-Raleigh
SEM-France Loire
Panasonic-Raleigh
PDM-Concorde
Panasonic-Sportlife
Buckler
Festina-Lotus
TVM
Beste prestaties
Milaan-San Remo 3e (1988)
Ronde van Vlaanderen 5e (1988)
Amstel Gold Race 1e (1986)
Luik-Bastenaken-Luik 1e (1983)
Ronde van Lombardije 18e (1985, 1991)
Ronde van Frankrijk 2e (1988)
2 etappezeges
Ronde van Spanje 9e (1991)
WK op de weg 2e (1991)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Steven Rooks (Oterleek, 7 augustus 1960) is een Nederlands voormalig wielrenner. Hij was van 1982 tot 1995 professional.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Rooks brak in 1983 in één klap door door zijn overwinning in de klassieker Luik-Bastenaken-Luik. Datzelfde jaar deed hij ook voor de eerste keer mee aan de Tour de France, maar reed hem niet uit. Een 25e plaats in 1985 en een 9e in 1986 volgden.

In 1988 behaalde Rooks zijn grootste Toursuccessen. Hij vocht dat jaar met Pedro Delgado om de eindzege. Hij werd tweede en won de etappe naar de Alpe d'Huez, het bergklassement en het combinatieklassement. Later dat jaar won hij ook het kampioenschap van Zürich.

In een uitzending van het tv-programma Reporter in januari 2000 gaf Rooks samen met Maarten Ducrot en Peter Winnen toe dat hij tijdens zijn wielerloopbaan verboden middelen had gebruikt.[1]

Rooks werd in 2005 wedstrijdleider van de Ronde van Noord-Holland, een wedstrijd voor elite-renners en de verwante Omloop van het Lage Land, een juniorenklassieker. Tegenwoordig is hij ook technisch adviseur van het L.S.E.Team Parkhotelrooding en verzorgt hij vanuit dat hotel fietsactiviteiten. Rooks werd in 2013 sportief manager van de Nederlandse vrouwenploeg Dolmans-Boels Cycling Team.[2]

Belangrijke overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

Ereplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Hoogste plaats op de FICP-ranglijst: 3e (1988)

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1983 opgave  
1984
1985 25e   opgave  
1986 9e  
1987 opgave  
1988 opgave   Zilver ↑ (1) 
1989 7e (1) 
1990 75e   33e  
1991 26e   9e  
1992 17e   10e  
1993 buiten tijd  
1994 opgave  
1995 opgave  
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Parijs-Tours Rund um den Henninger Turm WK op de weg Wereld­ranglijsten
1983 62e 29e 10e Goud 8e 16e (SPP)
1984 4e 16e Zilver 5e 19e (SPP)
1985 38e 10e 18e 22e 19e
1986 17e Goud ↑ 5e 8e 14e 57e 7e (SPP)
1987 30e 6e Zilver ↑ 6e 26e (SPP)
1988 Brons ↑ 83e 5e Zilver ↑ 4e Brons ↑ 70e Goud (UWB)
1989 14e 11e 6e Zilver ↑ 7e 4e 57e (UWB)
1990 37e Brons 5e
1991 21e 18e 115e Zilver ↑ 14e (UWB)
1992 26e 12e Zilver 8e 5e 15e (UWB)
1993 15e 35e 48e 14e 10e 46e
1994 35e 6e 24e 38e 27e 16e
1995 121e 8e 27e 10e 51e (UWB)

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • Van 2004 tot 2011 werd jaarlijks op Hemelvaartsdag de Steven Rooks Classic-toerrit door het Limburgse heuvelland georganiseerd. Sinds 2011 heet deze toerrit de KlimClassic.
  • In Bocht 9 van de Alpe d'Huez staat Steven Rooks op het aanduidingsbord als winnaar van de Touretappe van 1988 vermeld.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Steven Rooks.
Voorganger:
Luis Herrera Herrera
Vlag van Colombia
1987
Winnaar bergklassement van de Ronde van Frankrijk
Steven Rooks
Vlag van Nederland
1988
Opvolger:
Gert-Jan Theunisse
Vlag van Nederland
1989
Voorganger:
Peter Winnen
1990
Nederlands kampioen wielrennen
Steven Rooks
1991
Opvolger:
Tristan Hoffman
1992
Voorganger:
Erik Breukink
1993
Nederlands kampioen wielrennen
Steven Rooks
1994
Opvolger:
Servais Knaven
1995