Beaujolais

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Locatie van de Beaujolais in het noordoosten van het Centraal Massief.

Beaujolais is een natuurlijke regio in Frankrijk ten noorden van Lyon en omvat het noordelijke deel van het departement Rhône en het zuidelijke deel van het departement Saône-et-Loire.

De naam Beaujolais verwijst naar de oude hoofdstad Beaujeu; de voornaamste stad is nu Villefranche-sur-Saône.

Het was een van de oude provincies van Frankrijk, wel in enige mate afhankelijk van het hertogdom Bourgondië en later van de gelijknamige provincie. Intussen maakt een van de twee genoemde departementen, Saône-et-Loire, opnieuw deel uit van de hedendaagse regio Bourgondië.

Beaujolais was eerst een baronie in bezit van de graven van Lyon en Forez, die in het jaar 900 voor het eerst ook de titel van sire of heer van Beaujeu voerden. Het leen ging in 1390 over naar het Huis Bourbon. In 1531 kwam het aan de Franse koning maar die stond het in 1560 weer af aan familieleden. Het bleef tot aan de Franse Revolutie in handen van de tak van Orléans van de koninklijke familie, onder anderen Filips van Orléans.

Hoogste punt van het Beaujolaisgebergte, een noordoostelijke uitloper van het Centraal Massief, is de Mont Saint-Rigaud die 1009 meter hoog is.

Heren uit het huis Beaujeu[bewerken | brontekst bewerken]

Heren uit het huis Beaujeu-Forez[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Beaujolais&oldid=64691488"