Parodontologie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Parodontologie is een medisch specialisme binnen de tandheelkunde dat zich richt op de steunweefsels van de tanden en kiezen: het kaakbot, het tandvlees en het ligamentum parodontale. Het woord "parodontologie" is afgeleid van de Griekse woorden para (naast), odous (tand) en logos (leer).

Opleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Na het behalen van de universitaire mastertitel tandheelkunde kan een specialistische studie van drie jaar tot tandarts-parodontoloog gevolgd worden. Na het behalen van deze tweede mastertitel wordt de tandarts-parodontoloog in Nederland erkend door de Nederlandse vereniging voor Parodontologie (NvvP).

Behandeling[bewerken | brontekst bewerken]

In de parodontologie legt men zich toe op het behandelen van tandvleesontsteking (gingivitis) en parodontitis en het corrigeren van defecten na genezing hiervan.

De behandeling kan bestaan uit onder meer:

  • scaling & rootplaning (curettage): tandsteen verwijderen onder het tandvlees in de tandvleeszakken (pockets)
  • botcorrecties: in geval van problemen rond de tanden
  • gingivectomie: verwijderen van stuk tandvlees omwille van bijvoorbeeld de kans op ontsteking of omdat er onregelmatige overgroei is
  • flappen: chirurgisch middel om beter te kunnen scalen & rootplanen of om entmaterialen in te steken
  • entmaterialen voor furcatieletsels: waar twee of meer wortels samenkomen, kan bot soms afgebroken worden door plaque, vulmaterialen zoals kalfsbot vullen dit op
  • recessiebehandeling: teruggetrokken tandvlees kan behandeld worden met bindweefselenten, gesteelde flaptechnieken, of vrije mucosa-enten
  • kroonverlenging.

Parodontale behandeling geschiedt volgens het paro-protocol, een vast behandelprotocol.