2-chloorethanol

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
2-chloorethanol
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 2-chloorethanol
Algemeen
Molecuulformule C2H5ClO
IUPAC-naam 2-chloorethanol
Andere namen 2-chloorethyl-alcohol, ethyleenchloorhydrine, glycolchloorhydrine
Molmassa 80,52 g/mol
SMILES
OCCCl
CAS-nummer 107-07-3
EG-nummer 203-459-7
Wikidata Q209354
Beschrijving Kleurloze vloeistof
Vergelijkbaar met ethyleenglycol
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarToxisch
Gevaar
H-zinnen H226 - H300 - H310 - H330
EUH-zinnen geen
P-zinnen P260 - P264 - P280 - P284 - P302+P350 - P310
EG-Index-nummer 603-028-00-7
VN-nummer 1135
ADR-klasse Gevarenklasse 6.1
LD50 (ratten) (oraal) 71[1] mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,21[1] g/cm³
Smeltpunt −70[1] °C
Kookpunt 129[1] °C
Vlampunt 55[1] °C
Zelfontbrandings- temperatuur 425[1] °C
Dampdruk 720[1] Pa
Goed oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

2-chloorethanol is een organische verbinding met als brutoformule C2H5ClO. Het is een bijzonder giftige kleurloze vloeistof met een ethergeur, die goed oplosbaar is in water. De stof wordt gebruikt voor de vorming van etheenoxide en de productie van kleurstoffen, geneesmiddelen, biociden en weekmakers.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

2-chloorethanol wordt gesynthetiseerd uit etheen en waterstofhypochloriet:

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

In de naamgeving krijgt de groep die de uitgang bepaalt, in dit geval de hydroxylgroep, een zo laag mogelijk nummer. Omdat het niet uitmaakt aan welk van de twee koolstofatomen de hydroxylgroep terechtkomt, is het niet noodzakelijk het nummer van het koolstofatoom waaraan deze groep zit te vermelden. Het chlooratoom zit aan het andere koolstofatoom dat dus nummer 2 krijgt. Voor het chlooratoom is het wel nodig het plaatscijfer te melden. De officiële IUPAC-naam wordt dus 2-chloorethanol.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]