Bernsteinpolynoom

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De bernsteinpolynomen (genoemd naar Sergej Natanovitsj Bernstein) zijn een familie speciale reële polynomen met geheeltallige coëfficiënten.

Betekenis en geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De bernsteinpolynomen vinden hun oorsprong in de approximatietheorie. Hun bedenker, Bernstein, kon met behulp van deze polynomen een constructief bewijs leveren voor de stelling van Stone-Weierstrass]. Aan het einde van de jaren vijftig werden voor het eerst pogingen ondernomen methoden op basis van bernsteinpolynomen te gebruiken bij het ontwerpen van krommen en oppervlakken. Paul de Faget de Casteljau bij Citroën en Pierre Bézier bij Renault gebruikten de polynomen bij hun ontwikkeling van de béziercurven en legden zo de basis van het huidige Computer Aided Design (CAD).

Definitie[bewerken | brontekst bewerken]

Voor zijn de bernsteinpolynomen van graad de reële polynomen

met en .

Door affiene transformaties van het interval naar een interval ontstaan de gegeneraliseerde bernsteinpolynomen:

voor

Hierin is een binomiaalcoëfficiënt.

De eerste bernsteinpolynomen
0
1
2
3

Voorbeeld[bewerken | brontekst bewerken]

De bernsteinpolynomen B_ {k, 4}

De afbeelding toont de bernsteinpolynomen , van graad op het interval .

Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

De bernsteinpolynomen op het interval hebben de volgende eigenschappen:

  • Basiseigenschap: De bernsteinpolynomen zijn lineair onafhankelijk en vormen een basis van , de ruimte van de polynomen van graad kleiner of gelijk aan .
  • Positiviteit: voor alle .
  • Extrema: De polynoom heeft precies één (absoluut) maximum op het interval in het punt . In het bijzonder is dus:
  • Opdeling van 1: De bernsteinpolynomen van graad zijn de termen in de binomiale ontwikkeling:
  • Symmetrie:
  • Recursie:
voor en
  • Teruglopend:

Benadering door bernsteinpolynomen[bewerken | brontekst bewerken]

Voor een functie heet de polynoom gedefinieerd door

de -de bernsteinpolynoom van .

Als een continue functie is op het interval , convergeert de rij van zijn bernsteinpolynomen uniform naar .

Het bewijs hiervan kan onder andere geleverd wordenmet behulp van de zwakke wet van de grote getallen.

Voorbeeld[bewerken | brontekst bewerken]

Benaderingen van de functie (rood) door bernsteinpolymomen van graad 4 (blauw) en van graad 10 (geel)

De benadering van de functie

door bernsteinpolynomen van de graad 4 is de bernsteinpolynoom van :

In de figuur staat de functie en de benaderingen voor en .

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Bernstein, S.N., Démonstration du théorème de Weierstrass fondée sur le calcul des probabilités, Commun. soc. Math. Charkov, deel 12, nr. 2, blz. 1-2, 1912/1913.

Weblinks[bewerken | brontekst bewerken]