Chileense presidentsverkiezingen 1989
| Chileense presidentsverkiezingen 1989 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Datum | 14 december 1989 | ||||||
| Land |  Chili
| ||||||
| Opkomst | 94,72% | ||||||
| Nieuwe President | Patricio Aylwin Azócar | ||||||
| Vorige President | Augusto Pinochet Ugarte | ||||||
| Opvolging verkiezingen | |||||||
| |||||||
| |||||||
De Chileense presidentsverkiezingen van 1989 vonden op 14 december van dat jaar plaats. De verkiezingen werden gewonnen door de christendemocraat Patricio Aylwin Azócar. De verkiezing van Aylwin tot president markeerde het einde van de dictatuur van president Augusto Pinochet die vanaf 1973 voortduurde.
Op dezelfde dag werden naast presidentsverkiezingen ook parlementsverkiezingen gehouden.
Aanloop naar de verkiezingen[bewerken | brontekst bewerken]
Met de uitslag van het referendum van 30 juli 1989, waarin een overgrote meerderheid van de bevolking zich uitsprak voor het herstel van de democratie, zag de dictatoriale regering onder leiding van Augusto Pinochet zich gedwongen om nog voor het einde van het jaar vrije verkiezingen uit te schrijven. Voor het eerst sinds 1970 zouden er zowel presidents- als parlementsverkiezingen worden gehouden.
In aanloop naar de presidentsverkiezingen melden zich drie kandidaten:
Centrum en centrumlinks[bewerken | brontekst bewerken]
Patricio Aylwin, die gesteund werd door de Concertación de Partidos por la Democracia (Coalitie van Partijen voor de Democratie), waar onder meer de Partido Socialista (PS) en Aylwin's eigen Partido Demócrata Cristiano (PDC) deel van uitmaakten.
Centrum en centrumrechts[bewerken | brontekst bewerken]
Francisco Javier Errázuriz Talavera, een partijloos politicus en succesvol zakenman, werd gesteund door enkele centrumrechtse partijen.
Centrumrechts en rechts[bewerken | brontekst bewerken]
Hernán Büchi, die evenals Errázuriz partijloos was, was duidelijk de meest rechtse kandidaat. Hij was de favoriet van de militaire machthebbers en was tussen 1985 en 1987 tweemaal minister van Financiën geweest.
Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]
Omdat Aylwin meer dan de helft van de stemmen kon worden volstaan met één ronde.
| Kandidaat | Partij | Coalitie | Stemmen | Percentage | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
Hernán Büchi Buc |  |
Onafh. | _logo.png){kind=logo} |
Democracia y Progreso DR |
2.052.116 | 29,40% | |
.jpg){kind=small} |
Francisco Javier Errázuriz Talavera | |
Onafh. |  |
Liberal-Socialista Chileno AN-PN-SUR |
1.077.172 | 15,43% | |
 |
Patricio Aylwin Azócar |  |
Partido Demócrata Cristiano |  |
Concertación de Partidos por la Democracia | 3.850.571 | 55,17% | |
| Totaal geldige stemmen | 6.979.859 | 97,50% | ||||||
| Ongeldige stemmen | 103.631 | 01,45% | ||||||
| Blanco stemmen | 75.237 | 01,05% | ||||||
| Totaal | 7.158.727 | 100% | ||||||
| Aantal stemgerechtigden | 7.557.537 | Onthoudingen: 05,28% | ||||||
| Bron: [1] | ||||||||
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
| Bronnen, noten en/of referenties
|
