Dibroomazijnzuur
| Dibroomazijnzuur | ||||
|---|---|---|---|---|
| Structuurformule en molecuulmodel | ||||
| ||||
Structuurformule van dibroomazijnzuur
| ||||
| Algemeen | ||||
| Molecuulformule | ||||
| IUPAC-naam | Dibroomazijnzuur | |||
| Andere namen | 2,2-Dibroomazijnzuur[1] | |||
| Molmassa | 217,84 g/mol | |||
| CAS-nummer | 631-64-1 | |||
| PubChem | 12433 | |||
| Wikidata | Q18533477 | |||
| Beschrijving | beige vaste stof[2] | |||
| Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| ||||
| H-zinnen | H302 - H312 - H332 - H314 | |||
| P-zinnen | P260 - P280 - P301+P330+P331 - P303+P361+P353 - P304+P340+P312 - P305+P351+P338 | |||
| EG-Index-nummer | 211-165-5 | |||
| LD50 (ratten) | [2] 1737 mg/kg | |||
| Fysische eigenschappen | ||||
| Aggregatietoestand | vast[2] | |||
| Kleur | beige | |||
| Dichtheid | (25 °C)[2] 2,382 g/cm³ | |||
| Smeltpunt | [2] 32–38 °C | |||
| Kookpunt | (16 mmHg)[2] 128–130 °C | |||
| Goed oplosbaar in | Water, ethanol en di-ethylether[3] | |||
| Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
| ||||
Dibroomazijnzuur is een chemische verbinding uit de groep halogeencarbonzuren.
Synthese[bewerken | brontekst bewerken]
Dibroomazijnzuur kan door bromeren van broomazijnzuur verkregen worden door middel van een 2:1 mengsel van bromide en bromaat in zuur milieu.[3] De reactie verloopt in twee stappen. Eerst wordt in situ broom vrijgemaakt:
Het vrijgekomen broom reageert dan met het broomazijnzuur:
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Dibroomazijnzuur is zeer goed oplosbaar in water, ethanol en di-ethylether.[3]
Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]
Van dibroomazijnzuur zijn geen technische of praktische toepassingen bekend. In laboratoria wordt het voor chemisch onderzoek gebruikt.[3]
Veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]
Dibroomazijnzuur is een gehalogeneerd bijproduct van desinfectieprocessen. Vastgesteld is dat dibroomazijnzuur apoptische veranderingen en de vorming van hydroxylradicalen veroorzaakt in menselijk perifere monocyten. Bij muizen en ratten die via hun drinkwater blootgesteld werden aan verschillende concentraties dibroomazijnzuur bleek de stof carcinogeen te zijn en aanleiding te geven tot meerdere soorten tumoren (leukemie, mesothelioom, leverkanker).[4]
| Bronnen, noten en/of referenties
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Dibromessigsäure op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
|