Didymocarpus

Didymocarpus
	Illustratie van Didymocarpus oblongus
	Taxonomische indeling
Rijk:	Plantae (planten)
Stam:	Embryophyta (landplanten)
Klasse:	Spermatopsida (zaadplanten)
Clade:	Angiospermae (bedektzadigen)
Clade:	'Nieuwe' tweezaadlobbigen
Clade:	Lamiiden
Orde:	Lamiales
Familie:	Gesneriaceae
Onderfamilie:	Didymocarpoideae
Geslachtengroep:	Trichosporeae
	Geslacht
	Didymocarpus; Wall. (1819)
	Didymocarpus op Wikispecies
Portaal	Biologie

Didymocarpus is een geslacht van planten uit de familie Gesneriaceae. Het geslacht werd in 1819 beschreven door de Deense botanicus Nathaniel Wallich. Didymocarpus wordt beschouwd als het typegeslacht van de onderfamilie Didymocarpoideae.

Etymologie[bewerken | brontekst bewerken]

De naam Didymocarpus is afgeleid van de Griekse woorden didŭmos ('dubbel') en karpos ('vrucht'). De naam verwijst naar de vaak paarsgewijs bijeenstaande vruchten.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Didymocarpus wordt hoofdzakelijk vertegenwoordigd door kruidachtigen, maar bevat tevens halfstruiken en dwergstruiken. Bloeiende scheuten worden tijdens het begin van de regentijd geproduceerd en sterven doorgaans weer af nadat de vruchten gevormd zijn. De kelk is vaak voor meer dan de helft van zijn lengte vergroeid, zelden vrij tot aan de basis.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

Het natuurlijke verspreidingsgebied van het geslacht omvat ruwweg Bangladesh, Bhutan, Cambodja, Oost-China, Zuid-Centraal-China, Zuidwest-China, India, Laos, Malakka, Myanmar, Nepal, Sumatra, Thailand en Vietnam.

Gebruik[bewerken | brontekst bewerken]

Sommige soorten uit het geslacht worden gebruikt voor fytotherapeutische doeleinden; in het bijzonder bij de genezing van nefrologische aandoeningen.^[1]^[2]