Donkerbruin dijkschildmos
| Donkerbruin dijkschildmos | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Xanthoparmelia pulla (Ach.) O.Blanco, A.Crespo, Elix, D.Hawksw. & Lumbsch (2004) | |||||||||||||||
| Synoniemen | |||||||||||||||
|
Neofuscelia pulla | |||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||
Donkerbruin dijkschildmos op  Wikispecies
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Het donkerbruin dijkschildmos (Xanthoparmelia pulla) is een korstmos behorend tot de familie Parmeliaceae. Hij komt voor op steen. Het leeft in symbiose met de alg Trebouxioid.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Het thallus is foliose en heeft een diameter tot 15 cm. Apothecia zijn in het algemeen talrijk aanwezig. Ze hebben een diameter van 2 tot 8 mm. De schijfjes zijn donkerbruin bij droogte en hij groenachtig bij vochtige omstandigheden. Isidia zijn afwezig. De onderzijde van het thallus is zwart met rhizines.
Het korstmos heeft de volgende kleurreacties: Cortex: K-, medulla: C± roze, K-, KC+ roze, Pd-.[1]
Microscopische kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De ascosporen zijn ellipsoïde en meten 7-11 × 4-6 µm.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
Xanthoparmelia pulla komt voor in Europa, Noord-Amerika, Zuid-Afrika, Australië (zuiden) en Nieuw-Zeeland.[2] In Nederland komt het donkerbruin dijkschildmos vrij zeldzaam voor. Het staat niet op de rode lijst en is niet bedreigd.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
|