Europese kampioenschappen veldrijden 2022 - Mannen elite
Uiterlijk
EK veldrijden 2022 | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Mannen elite | |||||||||||
Datum | 6 november 2022 | ||||||||||
Starttijd | 15:00 uur | ||||||||||
Plaats | Namen | ||||||||||
Locatie | Citadel van Namen | ||||||||||
Editie | 8 | ||||||||||
Organisator | UEC / Golazo | ||||||||||
Prijzengeld | € 2.800 | ||||||||||
Deelnemers | 31 atleten uit 12 landen | ||||||||||
Totale afstand | 24,20 km | ||||||||||
Rondes | 2,6 km + 9 x 2,7 km | ||||||||||
Gem. snelheid | 21,737 km/u | ||||||||||
Temperatuur | 9 °C | ||||||||||
Weer | regenachtig | ||||||||||
Uitslag | |||||||||||
| |||||||||||
Navigatie | |||||||||||
| |||||||||||
Veldrijden | |||||||||||
|
EK veldrijden 2022 | ||
---|---|---|
Elite | mannen | vrouwen |
Beloften | mannen | vrouwen |
Junioren | jongens | meisjes |
Het Europees kampioenschap veldrijden 2022 voor mannen elite werd gehouden op zondag 6 november op de Citadel van Namen in het Belgische Namen. De Belg Michael Vanthourenhout won zijn eerste titel bij de elite.
Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]
Startlijst[bewerken | brontekst bewerken]
Onderstaand de startlijst inclusief startvolgorde[1][2]:
Start | Startrij | Nr. | Renner | Land | UCI |
---|---|---|---|---|---|
1 | Rij 1 | 7 | Eli Iserbyt | België | 1 |
2 | 12 | Michael Vanthourenhout | België | 2 | |
3 | 1 | Lars van der Haar | Nederland | 3 | |
4 | 9 | Laurens Sweeck | België | 4 | |
5 | 6 | Quinten Hermans | België | 7 | |
6 | 8 | Daan Soete | België | 8 | |
7 | 17 | Kevin Kuhn | Zwitserland | 9 | |
8 | 11 | Niels Vandeputte | België | 11 | |
9 | Rij 2 | 10 | Toon Vandebosch | België | 12 |
10 | 23 | Felipe Orts Lloret | Spanje | 13 | |
11 | 24 | Michael Boroš | Tsjechië | 15 | |
12 | 22 | Marcel Meisen | Duitsland | 19 | |
- | |||||
13 | 3 | Ryan Kamp | Nederland | 21 | |
14 | 2 | Mees Hendrikx | Nederland | 22 | |
15 | 20 | Timon Rüegg | Zwitserland | 24 | |
16 | 13 | Joshua Dubau | Frankrijk | 27 | |
17 | Rij 3 | 29 | Thomas Mein | Verenigd Koninkrijk | 33 |
18 | 14 | David Menut | Frankrijk | 37 | |
19 | 19 | Loris Rouiller | Zwitserland | 43 | |
20 | 15 | Gioele Bertolini | Italië | 44 | |
21 | 18 | Gilles Mottiez | Zwitserland | 61 | |
22 | 28 | Toby Barnes | Verenigd Koninkrijk | 71 | |
23 | 25 | David Eriksson | Zweden | 81 | |
24 | 21 | Florian Hamm | Duitsland | 98 | |
25 | Rij 4 | 30 | Daniel Federspiel | Oostenrijk | 127 |
26 | 4 | Joris Nieuwenhuis | Nederland | 150 | |
27 | 31 | Mats Tubaas Glende | Noorwegen | 207 | |
28 | 26 | Henrik Jansson | Zweden | 211 | |
29 | 16 | Johan Jacobs | Zwitserland | 306 | |
30 | 27 | David Risberg | Zweden | 460 |
- ↑ Jens Adams moest op het laatste moment afhaken door ziekte.[3]
Reglementen[bewerken | brontekst bewerken]
Landenquota[bewerken | brontekst bewerken]
Nationale federaties mochten het volgende aantal deelnemers inschrijven:
- 8 rijders + 4 reserve rijders
Startvolgorde[bewerken | brontekst bewerken]
De startvolgorde per categorie was als volgt:
- Meest recente UCI ranking veldrijden
- Niet gerangschikte renners: per land in rotatie (o.b.v. het landenklassement van het laatste WK). De startvolgorde van niet gerangschikte renners binnen een team werd bepaald door de nationale federatie.
Bronnen, noten en/of referenties
|