Gevlekte knolvezelkop
| Gevlekte knolvezelkop | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Inocybe pseudohiulca Kühner (1933) | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
De gevlekte knolvezelkop (Inocybe pseudohiulca) is een paddenstoel uit de familie Inocybaceae. Hij komt voor langs lanen en boswegen op voedselrijke leem of kleigrond onder eik en beuk.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
- Hoed
Vaak grote, gedrongen vruchtlichamen met een diameter tot circa 8 cm. De kleur is strogeel tot olijfgeel met spitse umbo. In het midden van de hoed een vergankelijke grijzige sluier. De hoed is plakkerig, daarom vaak bedekt met aarderesten. De rand is heeft soms een witte zoom.
- Steel
De steel is zwakvezelig-breekbaar. Knollen vaak diep in de grond, daardoor makkelijk af te breken
- Geur en smaak
De geur is zoetig, honingachtig en wordt later spermatisch. Deze zwam is eetbaar maar kan makkelijk worden verwisselt met ander giftige soorten.
Microscopische kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De sporen zijn hoekig en zijn vrij groot (tot 13 µm). De cystidia zijn meestal halsloos, knotsvormig, subglobulos of subfusiform, op de hals relatief dikwandig (tot ca. 3 µm).
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
In Nederland komt hij zeer zeldzaam voor. Hij staat op de rode lijst in de categorie 'ernstig bedreigd'.
Bronnen, noten en/of referenties
|