Hellebrin

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hellebrin
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van hellebrin
Algemeen
Molecuulformule C36H52O15
IUPAC-naam (3S,5S,10S,13R,14S,

17S)-3-((2S,3S,4S,5R,6S)-3,4- dihydroxy-6-(hydroxymethyl)-5- ((2S,3R,4S,5R,6R)-3,4,5- trihydroxy-6-methyltetrahydro- 2H-pyran-2-yloxy)tetrahydro-2H- pyran-2-yloxy)-5,14-dihydroxy- 13-methyl-17-(2-oxo-2H-pyran-5- yl)hexadecahydro-1H-cyclopenta [a]fenantreen-10-carbaldehyde

Andere namen hellebrin, helleborin, 3β-(O4-β-D-Glucopyranosyl-α-L-rhamnopyranosyloxy)-5,14-dihydroxy-19-oxo-5β,14-β-bufa-20,22-dienolide
Molmassa 724,78908 g/mol
SMILES
Zie voetnoot[1]
CAS-nummer 28518-57-2
EG-nummer 236-303-1
PubChem 417553
Wikidata Q3911725
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Hellebrin of helleborin is een cardiotoxine, behorend tot de klasse van de bufadienolides, dat in verschillende planten van de helleborus-familie wordt aangetroffen. Het is een sterke ATPase-inhibitor.

Het komt onder meer voor in de kerstroos. In zuivere vorm geëxtraheerd is het een wit, kristallijn poeder met een scherpe, bittere smaak. Planten maken deze giftige stoffen aan om zich te verweren tegen ongedierte.