Le Professionnel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Le Professionnel
Regie Georges Lautner
Producent Alain Belmondo
Scenario Georges Lautner
Jacques Audiard
Michel Audiard
Hoofdrollen Jean-Paul Belmondo
Jean Desailly
Robert Hossein
Muziek Ennio Morricone
Montage Michelle David
Cinematografie Henri Decaë
Première 21 oktober 1981 Vlag van Frankrijk
Genre Misdaad, actie
Speelduur 108 minuten
Taal Frans
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Budget $ 3,5 miljoen[1]
Aantal bezoekers 5.243.511 Vlag van Frankrijk Frankrijk
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Le Professionnel is een Franse actiefilm uit 1981, geregisseerd door Georges Lautner, met in de hoofdrollen Jean-Paul Belmondo, Jean Desailly en Robert Hossein.

Het scenario is gebaseerd op de bekroonde roman Death of a Thin-Skinned Animal (1976) van Patrick Alexander. De vaste scenarist van Lautner, Michel Audiard, tekende voor de gevatte dialogen.

De spectaculaire autoachtervolging werd georchestreerd door stuntman Rémy Julienne.[2]

De muziek is gecomponeerd door Ennio Morricone en bevat het stukje instrumentale filmmuziek Chi Mai (uit de Italiaanse film Maddalena uit 1971, eveneens gecomponeerd door Morricone).

De film was een groot commercieel succes na zijn release, met 5.243.511 verkochte tickets, waarmee het de op drie na best bekeken speelfilm in Frankrijk werd in 1981, na La Chèvre, Raiders of the Lost Ark en The Fox and the Hound.[3]

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

De Franse geheimagent Josselin Beaumont wordt uitgezonden om kolonel Njala, de dictator van Malagawi, een (fictief) Afrikaans land te vermoorden. Voordat hij echter zijn missie kan volbrengen, verandert de politieke situatie drastisch en draagt de Franse geheime dienst Beaumont over aan de autoriteiten van Malagawa. Na een lang, oneerlijk proces waarin Beaumont met drugs wordt geïnjecteerd, wordt hij veroordeeld tot langdurige dienstplicht in een "heropvoedingskamp".

Na een gewaagde ontsnapping met een van de andere gevangenen keert hij terug naar Frankrijk en informeert de Franse geheime dienst over zijn aanwezigheid, waarbij hij belooft dat hij Njala, die zich in Frankrijk bevindt voor een officieel bezoek, zal doden, en aldus wraak zal nemen op de mensen die hem verraadden. De geheime dienst reageert hierop door andere agenten Beaumont te laten volgen. Hij slaagt er echter in om steeds een stap voor te blijven en enkele van zijn belangrijkste verraders, waaronder Rosen, de sadistische chef van de geheime politie, te vernederen en te doden. Nadat Rosen in een vuurgevecht is gevallen, neemt Beaumont de identiteitskaart van Rosen en plaatst zijn dogtags op zijn lichaam, verspreidt verwarring binnen de geheime dienst en vermindert tijdelijk Njala's bewaking. Beaumont bedriegt uiteindelijk een agent van de geheime dienst om de dictator te laten neerschieten. Terwijl regeringsfunctionarissen met hogere autoriteiten overleggen, loopt hij langzaam richting Njala's helikopter, maar wordt doodgeschoten door overheidsagenten, die de opdracht hebben gekregen om dat te doen.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Jean-Paul Belmondo Josselin "Joss" Beaumont
Robert Hossein le commissaire Rosen
Bernard-Pierre Donnadieu inspecteur Farges
Jean Desailly le ministre
Cyrielle Clair Alice Ancelin
Marie-Christine Descouard Doris Frederiksen
Elisabeth Margoni Jeanne Beaumont
Jean-Louis Richard de kolonel Martin
Michel Beaune le capitaine Valeras
Pierre Saintons le président N'Jala
Pascal N'Zonzi Arthur
Gérard Darrieu l'instructeur Picard
Sidiki Bakaba as le prisonnier évadé
Dany Kogan sergent Gruber
Marc Lamole le serveur d'hôtel
[[Radisa '' Steve '' Jovanovic]] een politieagent

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Jpbox-office.com (gearchiveerd op 2016-03-04)
  2. (fr) Dominique Deprêtre, Les choix de Dominique Deprêtre, Soir Mag, 4773, 13 december 2023, p. 83
  3. Jpbox-office.com. Gearchiveerd op 8 december 2015. Geraadpleegd op 28 mei 2019.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]