Naar inhoud springen

Marcel Barzin

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Marcel Barzin (Dinant, 25 oktober 1891 - Brussel, 31 december 1969) was een Belgisch hoogleraar en senator.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Marcel Barzin werd doctor in de wijsbegeerte en letteren (ULB) en hoogleraar aan zijn universiteit. Van 1950 tot 1953 was hij rector van de ULB.

Hij werd voor de PVV gecoöpteerd senator van 1965 tot 1968.

Hij was voorzitter van de Belgische Federatie van schaakspelers en was in 1931 Belgisch kampioen schaken.

Hij was getrouwd met Betty Barzin, een feministe die vele jaren een rubriek animeerde op de Franstalige Brusselse radio.

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • La logique contemporaine, Brussel, 1920
  • La crise de l'idéologie libérale, in: Le Flambeau, 1926
  • Cours de Logique, Luik, 1937
  • La nature de la philosophie, in: Revue de l'Université de Bruxelles, 1950

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Chaïm PERELMAN, Le philosophe Marcel Barzin, in: Le Flambeau, 1961.
  • Philippe DEVAUX, Notice sur Marcel Barzin, Brussel, 1971.
  • Paul VAN MOLLE, Het Belgisch parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.