Mariene provincie Scotiazee

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Mariene provincie Scotiazee (60) (Engels: Scotia Sea marine province) is een biogeografische provincie en ligt in de overgang van de Zuid-Atlantische Oceaan naar de Zuidelijke Oceaan in het Marien rijk Zuidelijke Oceaan. De mariene provincie is vastgesteld door het World Wide Fund for Nature en The Nature Conservancy en is vernoemd naar de Scotiazee.[1][2]

In het zuiden grenst het gebied aan de mariene provincie Continentaal Hoog Antarctica (61).[1][3]

Geografie[bewerken | brontekst bewerken]

De mariene provincie ligt voor de west- tot noordoostkust van het Antarctisch Schiereiland, rond de Scotiazee met de Zuidelijke Shetlandeilanden, Zuidelijke Orkneyeilanden en Zuid-Georgia en de Zuidelijke Sandwicheilanden.[3]

Biogeografie[bewerken | brontekst bewerken]

Het gebied kent zeeleven dat houdt van arctische temperaturen.

Mariene ecoregio's[bewerken | brontekst bewerken]

Deze mariene provincie bestaat uit 5 mariene ecoregio's:[1]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]