Microtus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Microtus
Graslandwoelmuis (Microtus pennsylvanicus)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Rodentia (Knaagdieren)
Familie:Cricetidae
Onderfamilie:Arvicolinae (Woelmuizen)
Geslacht
Microtus
Schrank, 1798
Typesoort
Microtus terrestris Schrank, 1798
(Mus arvalis Pallas, 1778)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Microtus op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Microtus is het grootste geslacht uit de onderfamilie der woelmuizen. Het geslacht komt voornamelijk voor in het Holarctisch gebied. Tot dit geslacht behoort onder andere de veldmuis (Microtus arvalis) en de aardmuis (Microtus agrestis). Er zijn meer dan zestig soorten. De naam Microtus betekent "kleinoor", en slaat op de grootte van de oren van de soorten.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Microtus heeft kleine oren en een kort staartje. De soorten van het geslacht hebben vier tot acht mammae. De kiezen groeien continu door, en hebben geen tandwortels.

Ziekten[bewerken | brontekst bewerken]

De soorten uit dit geslacht zijn een belangrijke drager van de bacterie francisella tularensis die tularemie veroorzaakt.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

De soorten leven voornamelijk in graslanden, in Europa, Azië, en Noord-Amerika. Ze leven in gangen aan het oppervlak of onder de grond. Ze eten voornamelijk grassen, wortelen en zaden.

Classificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Het geslacht Microtus bevat ongeveer vijftien ondergeslachten en meer dan zestig soorten. De ondergrondse woelmuizen (ondergeslachten Pitymys en Terricola) worden soms als een apart geslacht, Pitymys, beschouwd. Andere geslachten, als de sneeuwmuizen (Chionomys) en de geslachten Blanfordimys, Lasiopodomys en Proedromys worden regelmatig als een ondergeslacht van Microtus beschouwd.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]