Moviuslijn
De Moviuslijn is een denkbeeldige lijn, die de grens van het verspreidingsgebied van het Acheuléen aangeeft.
Ontdekking[bewerken | brontekst bewerken]
De Amerikaanse archeoloog Hallam Leonard Movius vergeleek in zijn studie van 1948 de stenen werktuigen gevonden in India.[1][2] Hij ontdekte dat er in Noordoost India geen vuistbijlen voorkwamen. Hij ontdekte verder dat dit verschijnsel voor grote delen van Azië en Europa gold. Stenen vuistbijlen zijn niet in Noordoost-Azië en Noordoost-Europa aangetroffen. De denkbeeldige demarcatielijn tussen beide gebieden wordt naar zijn ontdekker Moviuslijn genoemd.[3]
Hetzelfde bleek te gelden voor de Levalloistechnologie, die evenmin in de regio's ten noorden en ten oosten van de zogenaamde Moviuslijn zijn aangetroffen.[4]
Oorzaken[bewerken | brontekst bewerken]
Er zijn verschillende verklaringen voor de Moviuslijn:
- Wellicht hebben de voorouders van mensen in Oost-Azië Afrika verlaten voordat vuistbijlen waren ontwikkeld.[5] Zij waren alleen bekend met de Oldowan-technologie.
- Mogelijkerwijs hebben ze in de loop der jaren de vaardigheid verloren om deze werktuigen te maken, doordat de grondstoffen ontbraken.[5].
- Een andere mogelijkheid is dat er te weinig mensen waren om de technische vaardigheden door te geven.[5]
- Een interessante hypothese is, dat de hominiden uit het Pleistoceen in Oost-Azië hun technologie niet op het materiaal "steen", maar vooral op bamboe baseerden.[1] Aangezien bamboe als organisch materiaal zeer vergankelijk is, zijn er geen van bamboe gemaakte werktuigen bij opgravingen aangetroffen.
Uitzonderingen[bewerken | brontekst bewerken]
Tijdens opgravingen in Korea en China zijn wel vuistbijlen aangetroffen.[6] Het aantal van deze vondsten is nog te gering om de Moviuslijn achterhaald te verklaren.[1]
| Bronnen en verwijzingen
Literatuur
Voetnoten
|