Myliobatis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Myliobatis
Fossiel voorkomen: Paleoceen tot recent
Myliobatis aquila
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Chondrichthyes (Kraakbeenvissen)
Onderklasse:Elasmobranchii (Haaien en roggen)
Superorde:Batoidea (Roggen)
Orde:Myliobatiformes
Familie:Myliobatidae (Adelaarsroggen)
Geslacht
Myliobatis
Cuvier, 1816
Typesoort
Myliobatis aquila
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Myliobatis op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Myliobatis is een geslacht van roggen, dat fossiel bekend is vanaf het Paleoceen. Tegenwoordig leven er nog diverse soorten van dit geslacht uit de familie van de adelaarsroggen.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

De tanden van deze 150 cm lange rog zijn gerangschikt in een tandplaat in de onder- en bovenkaak en bestaan elk uit 7 rijen. De middelste rij is breed en hexagonaal met een glad, enigszins convex, oraal oppervlak, waarop zich rimpelige vlakken bevinden aan de lip- en tongzijden. De 3 rijen aan de zijkant zijn smal en hexagonaal, pentagonaal of driehoekig.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Deze rog leefde voornamelijk in warme, ondiepe wateren. Zijn voedsel bestond voornamelijk uit weekdieren, kreeftachtigen en kleine vissen.

Vondsten[bewerken | brontekst bewerken]

Fossielen van deze vis werden wereldwijd gevonden.

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]

Het geslacht kent een aantal soorten waarvan er een is uitgestorven[1]:

Uitgestorven[bewerken | brontekst bewerken]