Overleg:Grote Sprong Voorwaarts

Incompleet beeld van wat er gebeurde

Leugens staan er misschien niet in, maar op zijn best geeft dit artikel een scheef en incompleet beeld van wat er in China gebeurde, met name in de periode 1959-1961. Inderdaad werd graandproductie overdreven, maar in de eerste jaren groeide de productie ook echt. Het was pas toen de laatste collectivizatie was ingezet, laat in 1958, dat productie begon te kelderen. Daarvoor kunnen een aantal oorzaken worden aangewezen:

• Natuurlijke omstandigheden - lichte stijging in ongunstige weeromstandigheden
• Landbouwtechnieken - zoals beschreven in artikel
• Belastingen - grote delen van de oogst werden door de centrale regering opgeëist. Het reële percentage was hoger, omdat opbrengsten statistisch werden overdreven. De centrale regering gebruikte de opbrengsten om de steden mee te voeden, schulden met Rusland af te betalen en op de internationale markt financiële middelen te bemachtigen.
• Dorpskeukens - hele dorpen kregen gratis te eten in dorpskeukens. Dit leidde tot overconsumptie.
• Afschaffing puntensysteem - in de eerdere ronden van collectivisatie hadden werkteams werkpunten gekregen, wat zich vertaalde naar een soort salaris. Dit werd eind 1958 afgeschaft, waardoor er geen reden meer was harder te werken dan een ander.
• Afschaffing markten - de (inter)regionale voedselmarkten werden verboden, waardoor er geen andere manier van het bemachtigen van voedsel was, dan via de overheid.
• Grote projecten - doordat veel arbeidskrachten werden opgeëist voor grote nationale projecten, zoals stuwdammem, en mensen werden 'aangemoedigd' op kleine schaal staal te produceren, kon er minder tijd in het verbouwen van graan worden gestoken.

Dat zijn de paar waar ik nu zo snel op kan komen. Mijn centrale punt is dat de hongersnood grotendeels veroorzaakt is door regeringsbeleid en dat de hongersnood dus NIET onafwendbaar was (regering had ook kunnen ingrijpen).

Kevinklop 27 mei 2008 18:13 (CEST)

De specifieke reden voor de Grote Sprong Voorwaarts was Mao's Supermacht-Project (machtigste staat ter wereld vormen) waarvoor van de Sowjetunie en de Oostbloklanden 'hulp' bij de 'Industrialisatie' (lees opbouw bewapeningsindustie) gezocht en gekregen werd. Daartoe werd de bevolking en met name de boerenbevolking ondergeschikt gemaakt. Lees hiertoe in de biografie 'MAO, het onbekende verhaal' (Jung Chang) Hoofdstuk 40. Deze 'hulp' moest betaald worden met voedselexporten want dat was het enige dat China kon leveren als tegenprestatie en dus werd de omvang van deze exporten niet bepaald door de overschotten maar door de omvang van de ontvangen hulp (en die was nogal omvangrijk) en dit veroorzaakte een nogal karig dieet in de steden en op het platte land zware hongersnoden. Mao had echter niets op met de boeren en vondt het niet erg dat ze stierven, hij was bereid de helft van de bevolking evnt. op te offeren aan zijn ambities. Ik zal binnenkort een stukje toevoegen met verwijzigen naar de literatuur.

BertVorenk 31 jan. 2009 16:45 (CEST)

verwijderd

Ik heb dat stuk net verwijderd, omdat:
While discussing labor-intensive projects such as waterworks and making steel, Chang claims Mao said to his inner circle in November 1958: "Working like this, with all these projects, half of China may well have to die. If not half, one-third, or one-tenth – 50 million – die."[87] Thomas Bernstein of Columbia University argues that this quotation is taken out of context, claiming:

The Chinese original, however, is not quite as shocking. In the speech, Mao talks about massive earthmoving irrigation projects and numerous big industrial ones, all requiring huge numbers of people. If the projects, he said, are all undertaken simultaneously “half of China’s population unquestionably will die; and if it’s not half, it’ll be a third or ten percent, a death toll of 50 million people.” Mao then pointed to the example of Guangxi provincial Party secretary, Chen Manyuan (陈漫远) who had been dismissed in 1957 for failing to prevent famine in the previous year, adding: “If with a death toll of 50 million you didn’t lose your jobs, I at least should lose mine; whether I should lose my head would also be in question. Anhui wants to do so much, which is quite all right, but make it a principle to have no deaths.”[88] --LLTSU (overleg) 20 mrt 2012 16:48 (CET)

Met enige verwondering

Via het herschrijven van het lemma Amdo kwam ik op het lemma Grote Sprong Voorwaarts. Het verwondert mij dat alle mensen die de laatste twee jaar hebben bijgedragen aan het artikel geen enkele melding maken van wat nu sinds twee jaar toch het standaardwerk over deze periode is en ook geen enkel gebruik maken van deze bron. Ik bedoel uiteraard, Frank Dikötter, Mao's Great Famine.

Zie voor een soortgelijk bericht OP van Lange Mars.

RenevsRenevs (overleg) 23 apr 2012 21:42 (CEST)