Naar inhoud springen

Overleg:Nocebo-effect

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Laatste reactie: 17 jaar geleden door Ben Meijer in het onderwerp Anticiperen
Hoe vergroot je het nocebo-effect?
Stel negatieve diagnoses, neem hoop weg. Verkoop dat er geen oplossing is. Eis dan mensen zich confronteren met problemen die niet op te lossen zijn. Wees als arts koud, hard, rationeel en feitelijk, neem geen tijd voor de mensen, luister niet naar ze en raak ze niet aan. Het geven van feiten over mortaliteit, hoewel technisch correct, ontnemen effectief alle hoop.
Hoe voorkom je het nocebo-effect?
Bewustzijn over de mogelijke effecten van bijv. een diagnose stellen. Het gaat niet allen om wat er gezegd word, maar ook hoe, oftewel in welk kader (term uit de NLP) het gezegd word.
verwijderd want teveel POV - B.E. Moeial 4 aug 2006 12:22 (CEST)Reageren


Antwoord: Ik kan me voorstellen dat je dat zo zou denken (POV). maar.... dat is helemaal niet zo. zie eens: http://www.academie-psychotherapie.nl/academie/visie.html En zie ook eens het boek: De essenties van NLP, Lucas Derks en Jaap Hollander. Dit boek spreekt, hoewel in andere woorden, over precies dezelfde thema's vergroten placebo, vermijden nocebo, etc. Ik wil wel wat tijd nemen om meer bronnen te zoeken om deze feiten te onderbouwen. Hoewel dit een mening lijkt, zeg ik dit soort dingen niet licht. Therapeut zijn is mijn vak. Hoewel de bewoording altijd beter kan..... klopt de strekking met de feiten. Ben Meijer 5 aug 2006 17:48 (CEST)Reageren

Anticiperen[brontekst bewerken]

Als je iets met een zoete smaak eet, reageert het lichaam alsof er suiker binnenkomt. Die reactie begint al als de tong "zoet" proeft. Er gaat een signaal naar de hersenen, dat zegt:"er komt iets zoets aan". Van de hersenen gaat dan weer een signaal naar het lichaam dat zich voorbereidt op de komst van suiker, ook als de zoetigheid in het geheel geen suiker is, maar bijvoorbeeld aspartaam.

Deze manier van anticiperen bestaat naast de directe reactie op daadwerkelijke aanwezigheid van suiker in het lichaam.

Bij iemand die allergisch is kan hetzelfde principe plaatsvinden. De ogen of andere zintuigen (neus) nemen een allergeen waar, er gaat een signaal naar de hersenen: "allergeen in aantocht", Vanuit de hersenen gaat een signaal naar het lichaam:"reactie op allergeen (allergische reactie) voorbereiden". Deze reactie vindt ook plaats als de zintuigen een vergissing hebben gemaakt en een nepallergeen verward hebben met een echt.

Deze vorm van reageren (anticiperen) bestaat naast de directe reactie op de daadwerkelijke aanwezigheid van allergenen in het lichaam.

Voor mij mag je dat noemen zoals je wilt, maar het moet natuurlijk wel helder blijven waarover het gaat. Nocebo suggereert een soort van psychische reactie die met psychische problematiek samenhangt, maar zoals je ziet zijn er ook mentale reacties mogelijk die met de werking van de intelligentie samenhangen. - Aiko 7 aug 2006 10:55 (CEST)Reageren

Beste Aiko,

Het gaat er niet om dat ik iets benoem op een bepaalde manier, maar dat wetenschappers het zo benoemen, omdat zij het helder willen krijgen in hun bewoordingen. Het ziet er naar uit dat je zelf een helder beeld hebt van hoe het zit.

Het verwachtingseffect of placebo/noceboeffect is idd anticiperen, zoals jij dat noemt. En dat anticiperen is iets wat ten eerste onbewust gebeurt, maar het is bekend dat mensen die bewuster omgaan en meer zorgen maken over bijv. vervuiling, meer last krijgen van die vervuilende stoffen, en dat heet dan weer allergie volgens de arts.

Al die labels hebben meerdere kanten, positief, zoals ook benoemd in het Repelsteeltje effect, maar ook een schaduwzijde, zoals benoemd in het nocebo-effect. En al die labels zijn maar betrekkelijk, want allergie kan ook gewoon weer oplossen door therapie, bijv EFT


Hoewel zeer goed bedoelde reactie: Nocebo suggereert een soort van psychische reactie die met psychische problematiek samenhangt, maar zoals je ziet zijn er ook mentale reacties mogelijk die met de werking van de intelligentie samenhangen. Geeft je reactie weer dat je een idee hebt dat een psychiche reacite die met een psychische problematiek samenhangt van een andere orde zou moeten zijn dan de mentale reactie. Kortom, het lijkt mij dat je psychische ziektes ziet als anders, van een andere orde, terwijl dat niet mijn praktijkervaring is.

Psychische labels voor 'psychische ziektes' zijn niet apart of anders dan gewone klachten. Mijn klanten zijn gewone mensen, die gewone klachten hebben, een fobie is niets bijzondes (en gewoon op te lossen), en een trauma ook niet, een depressie is niets bijzonders, en een burnout ook niet, zelfs een psychose is niets bijzonders of aparts. Ze zijn allemaal op te lossen met eenvoudige therapie. Ben Meijer 8 aug 2006 13:19 (CEST)Reageren

Hoi Ben, ik heb nog een beetje aan je tekst gesleuteld, ik hoop niet dat daardoor in jouw beleving de de essentie verloren is gegaan. Overigens ben ik van menig dat de zaken die je op deze overlegpagina beschrijft heel goed in het artikel verwerkt zouden kunnen worden. Met name delen uit de alinea die begint met "Het verwachtingseffect" zijn helder en vormen een goede inleiding op een aantal van de voorbeelden die je in het artikel noemt. - Aiko 8 aug 2006 15:39 (CEST)Reageren


Beste Aiko,

Volgens mijn heb je de essentie perfect te pakken, en goed verwoord. Ik heb eerder het gevoel dat jij veel beter kan schrijven dan ik, dus ga vooral je gang als je denkt dat de tekst daar beter of duidelijker door word. Ik geef op diverse artikelen wel een inhoudelijke aanzet... Als het mooier of duidelijker kan, is dat alleen maar mooi.

Dus vooral bedankt

Ben Meijer 8 aug 2006 19:28 (CEST)Reageren