Parisangulocrinus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Parisangulocrinus
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Fossiel voorkomen: Siluur tot Carboon
Parisangulocrinus zeaeformis
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dierenrijk)
Onderrijk:Metazoa
Stam:Echinodermata (Stekelhuidigen)
Klasse:Crinoidea (Zeelelies)
Orde:Cladida
Familie:Euspirocrinidae
Geslacht
Parisangulocrinus
Schmidt, 1934
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Parisangulocrinus is een geslacht van uitgestorven zeelelies, dat leefde van het Siluur tot het Carboon.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Deze zeelelie had een lage kelk met een brede, waaiervormige, sterk vertakte kroon en een lange, op doorsnede ronde, slanke steel. De kelk was samengesteld uit meerdere grote kalkplaten met lange, veelvuldig vertakte armen. De normale kelkdiameter bedroeg ongeveer 1,5 cm.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Dit geslacht bewoonde ondiepe wateren. Het zat vastgehecht aan de zeebodem met een gesteelde wortel. Voedsel werd vergaard door de armen als een waaier uit te strekken. Onverteerbare voedselresten werden afgevoerd door een lange buis die tussen de armen uitmondde.