Phyllodus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Phyllodus
Status: Uitgestorven, als fossiel bekend
Fossiel voorkomen: Eoceen
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dierenrijk)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Osteichthyes (Beenvisachtigen)
Onderklasse:Actinopterygii (Straalvinnigen)
Orde:Perciformes
Familie:Phyllodontidae
Geslacht
Phyllodus
Agassiz, 1843
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Phyllodus is een geslacht van uitgestorven straalvinnige beenvissen uit het Eoceen.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Deze 40 cm lange vis had convexe tandplaten. De centraal geplaatste, ovale tanden waren het grootst en waren grofweg in een rij over het midden gerangschikt. Deze werden geflankeerd door lange, naar de zijkant uitlopende, kleinere kronen op vrijwel concentrische rijen kleine, ovale en soms eivormige tanden.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Deze vis leefde in zoute wateren, waar hij zich voedde met dikschalige, bodembewonende ongewervelden, zoals mollusken.

Vondsten[bewerken | brontekst bewerken]

Fossielen van deze vis werden gevonden in Europa en Noord-Amerika.