Portaal:Tibet/Artikel09
Een Tibetaanse zegel is een lakzegel die tot en met de 20e eeuw in Tibet werd gebruikt.
De zegels werden zowel door de regering van historisch Tibet gebruikt, als de Tibetaanse kloosterorganisaties en burgers. Tibetanen ontwikkelden al vroeg eigen zegelvormen en vondsten van de eerste zegels gaan terug tot de 8e eeuw op manuscripten van Dunhuang.
Gezien het grootste deel van de Tibetaanse bevolking analfabeet was, werd een zegel gebruikt als handtekening. Zegelwas of zegellak werd slechts bij gelegenheid gebruikt voor het afsluiten van documenten die werden verzonden en diende voornamelijk om een document autoriteit te verlenen. Het Westerse gebruik ter afsluiting van documenten kwam pas in de 20e eeuw in de mode, nadat het Tibetaanse postsysteem was opgezet.