Pucadelphyda
| Pucadelphyda Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Laat-Krijt? - Plioceen | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| Fossiel van Lycopsis in het American Museum of Natural History | |||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||
| |||||||||
| Superorde | |||||||||
| Pucadelphyda De Muizon et al., 2018 | |||||||||
| |||||||||
De Pucadelphyda zijn een superorde van uitgestorven buideldierachtigen. Het waren carnivoren en omnivoren die tijdens het Paleogeen en Neogeen in Zuid-Amerika leefden en mogelijk tijdens het Laat-Krijt in Noord-Amerika.
Taxonomie[bewerken | brontekst bewerken]
De Pucadelphyda werd in 2018 als superorde beschreven door De Muizon et al.[1] De superorde omvat de Sparassodonta en de Pucadelphyoidea met onder meer familie Pucadelphyidae.
Cladistische analyse plaatst de Pucadelphyda als zustergroep van de clade Herpetotheriidae-Marsupialia binnen de Marsupialiformes.[2]
Fossiel voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
De oorsprong van de Pucadelphyda ligt vermoedelijk in Noord-Amerika tijdens het Laat-Krijt. Varalphadon werd enige tijd beschouwd als mogelijke oudste vorm uit de Pucadelphyda.[3] Later onderzoek weersprak deze indeling echter.[4] Aenigmadelphys wordt nu gezien als vermoedelijke Noord-Amerikaanse vertegenwoordiger uit het Laat-Krijt van de Pucadelphyda.[5]
De eerste zekere vertegenwoordigers van de groep zijn bekend van fossielen uit de Santa Lucía-formatie in Bolivia uit het Vroeg-Paleoceen, waaronder het naamgevende geslacht Pucadelphys.[6] De Pucadelphyda stierven in het Plioceen uit.[7]
Bronnen, noten en/of referenties
|