Renno Roelandt behaalde in 1976 zijn eerste Belgische titel op de 200 m. Twee jaar later volgde een tweede titel en nam hij deel aan de Europese kampioenschappen in Praag. Hij gaf op in de reeksen.
Roelandt studeerde sportgeneeskunde aan de Vrije Universiteit Brussel. Hij was verschillende malen als dokter van de Belgische ploeg aanwezig bij internationale kampioenschappen. Hij werd dopingbestrijder en lid van het antidopingagentschap WADA.[1]
Roelandt maakte ook carrière bij het Belgisch Olympisch en Interfederaal Comité,[2] waar hij het tot ondervoorzitter schopt. Eind 2008 komt hij in opspraak als spurters Erik Wymeersch en Nathan Bongelo beweren, dat hij hen doping aanbevolen had.[3] Hij weigerde om ontslag te nemen, maar stelde zich midden 2009 niet meer verkiesbaar.[4]