Simocyon

Simocyon; Status: Uitgestorven ; Fossiel voorkomen: Mioceen
	Reconstructie van Simocyon batalleri
	Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Mammalia (Zoogdieren)
Orde:	Carnivora (Roofdieren)
Familie:	Ailuridae (Kleine panda's)
	Geslacht
	Simocyon; Wagner, 1858
	Typesoort
Simocyon primigenius
	Onderkaak van Simocyon primigenius
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Portaal	Biologie ; Zoogdieren

Simocyon is een geslacht van uitgestorven verwanten van de kleine panda (familie Ailuridae). De soorten leefden tijdens het Mioceen in Noord-Amerika, Europa en Azië.

Verwantschap[bewerken | brontekst bewerken]

Aanvankelijk was de indeling van Simocyon binnen de roofdieren onduidelijk. Zeker was dat het tot de Caniformia behoorde, maar Simocyon werd wisselend gezien als hondachtige, beerhond, marterachtige of kleine beer. Een fossiele schedel uit de Volksrepubliek China wees op indeling bij de Ailuridae.^[1]

Fossiele vondsten[bewerken | brontekst bewerken]

Fossielen van Simocyon wijzen er op dat het geslacht in het Mioceen van 14 tot 5 miljoen jaar geleden een wijde verspreiding over de noordelijke continenten had. Vier soorten worden erkend: de typesoort S. primigenius, S. batalleri, S. diaphorus en S. hungaricus. S. diaphorus is de basaalste soort en S. primigenius geldt als de ontwikkeldste soort van het geslacht.

S. primigenius had een groot verspreidingsgebied en is bekend van fossiele vondsten in Europa, Azië en Noord-Amerika. Rond 8 miljoen jaar geleden bereikte de soort vanuit Eurazië via Beringia Noord-Amerika.^[2] De Noord-Amerikaanse fossielen zijn gevonden in de Amerikaanse staten Idaho en Oregon en deze dateren uit de North American Land Mammal Age Hemphillian met een ouderdom van circa 7 miljoen jaar.^[3]

Van S. batalleri is in de provincie Madrid in Spanje een aantal schedels, onderkaken en delen van het skelet (cervicale en lumbale wervelkolom, delen van de poten) gevonden.^[4]

Elders in Europa zijn fossielen van Simocyon gevonden in Duitsland, Griekenland, Hongarije en Macedonië.^[5]

Een vermeende fossiele vondst in Kenia bleek later van een beerhond.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Simocyon was een klimmende carnivoor met het formaat van een poema en ongeveer 54 kilogram zwaar.^[6]^[7] Hiermee is het de grootst bekende vorm uit de Ailuridae is. Het lichaam was sterk en behendig met lange poten. De snuit was kort. Net als de kleine panda had Simocyon een valse duim in de vorm van een vergroot sesambeen aan de radiale zijde van de poot. De poten waren mobiel en sterk ontwikkeld. Het schouderblad heeft aanhechtingspunten voor goed ontwikkelde spieren. Het gebit omvatte scherpe tanden die sterk genoeg waren om botten te kraken. Gedacht wordt dat Simocyon zich voedde met kleine gewervelden zoals hagedissen, vogels en knaagdieren.

Bronnen, noten en/of referenties

Literatuur

Peigné, S., M. Salesa, M. Antón, and J. Morales. (2005). “Ailurid carnivoran mammal Simocyon from the late Miocene of Spain and the systematics of the genus.“ Acta Palaeontologica Polonica. Vol. 50:219-238.
Salesa, M., M. Antón, S. Peigné, and J. Morales. (2006). “Evidence of a false thumb in a fossil carnivore clarifies the evolution of pandas.“ Proceedings of the National Academy of Sciences. Vol. 103:379-382.
Salesa, M.J., Antón, M., Peigné, S., Morales, J. (2008). Functional anatomy and biomechanics of the postcranial skeleton of Simocyon batalleri (Viret, 1929) (Carnivora, Ailuridae) from the Late Miocene of Spain. Zoological Journal of the Linnean Society, 152(3), 593-621.
Wang, X. (1997). “New cranial material of Simocyon from China, and its implications for phylogenetic relationships to the red panda (Ailurus).“ Journal of Vertebrate Paleontology. Vol. 17:184-198.

Noten

↑ (en) New cranial material of Simocyon from China, and its implications for phylogenetic relationship to the red panda (Ailurus). X Wang. Journal of Vertebrate Paleontology (1996).
↑ (en) The second specimen of Simocyon diaphorus (Kaup, 1832) (Mammalia, Carnivora, Ailuridae) from the type–locality Eppelsheim (early late Miocene, Germany). O Kullmer et al. Journal of Vertebrate Paleontology (2008).
↑ (en) An additional occurrence of Simocyon (Mammalia, Carnivora, Procyonidae) in North America. AR Tedrow, JA Baskin & SF Robinson. Vertebrate paleontology in Utah (1999).
↑ (en) Ailurid carnivoran mammal Simocyon from the late Miocene of Spain and the systematics of the genus. S Peigné et al. Acta Palaeontologica Polonica (2005).
↑ (en) A skull of Simocyon primigenius (ROTH & WAGNER, 1854) (Carnivora, Ailuridae) from the late Miocene of Karaslari (Republic of Macedonia), with remarks on the systematics and evolution of the genus. N Spassov & D Geraads. Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie Abhandlungen (2011).
↑ (en) Functional anatomy and biomechanics of the postcranial skeleton of Simocyon batalleri (Viret, 1929) (Carnivora, Ailuridae) from the Late Miocene of Spain. MJ Salesa et al. Zoological Journal of the Linnean Society (2008).
↑ (en) Quantitative inferences on the locomotor behaviour of extinct species applied to Simocyon batalleri (Ailuridae, Late Miocene, Spain). AC Fabre et al. Sci. Nat. (2015).

[1] (en) New cranial material of Simocyon from China, and its implications for phylogenetic relationship to the red panda (Ailurus). X Wang. Journal of Vertebrate Paleontology (1996).

[2] (en) The second specimen of Simocyon diaphorus (Kaup, 1832) (Mammalia, Carnivora, Ailuridae) from the type–locality Eppelsheim (early late Miocene, Germany). O Kullmer et al. Journal of Vertebrate Paleontology (2008).

[3] (en) An additional occurrence of Simocyon (Mammalia, Carnivora, Procyonidae) in North America. AR Tedrow, JA Baskin & SF Robinson. Vertebrate paleontology in Utah (1999).

[4] (en) Ailurid carnivoran mammal Simocyon from the late Miocene of Spain and the systematics of the genus. S Peigné et al. Acta Palaeontologica Polonica (2005).

[5] (en) A skull of Simocyon primigenius (ROTH & WAGNER, 1854) (Carnivora, Ailuridae) from the late Miocene of Karaslari (Republic of Macedonia), with remarks on the systematics and evolution of the genus. N Spassov & D Geraads. Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie Abhandlungen (2011).

[6] (en) Functional anatomy and biomechanics of the postcranial skeleton of Simocyon batalleri (Viret, 1929) (Carnivora, Ailuridae) from the Late Miocene of Spain. MJ Salesa et al. Zoological Journal of the Linnean Society (2008).

[7] (en) Quantitative inferences on the locomotor behaviour of extinct species applied to Simocyon batalleri (Ailuridae, Late Miocene, Spain). AC Fabre et al. Sci. Nat. (2015).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]