Naar inhoud springen

Sopwith Pup

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sopwith Pup
Sopwith Pup
Algemeen
Rol Jachtvliegtuig en verkenner
Bemanning 1
Status
Gebruik Royal Flying Corps
Afmetingen
Lengte 5,89 m
Hoogte 2,87 m
Spanwijdte 8,08 m
Vleugeloppervlak 23,60 m²
Gewicht
Leeggewicht 358 kg
Max. gewicht 557 kg
Krachtbron
Motor(en) 1x Le Rhône 9 cilinder luchtgekoelde rotatiemotor
Vermogen 60 kW
Prestaties
Topsnelheid 178 km/u
Dienstplafond 5600 m
Bewapening
Boordgeschut 1× 7,7mm Vickers M.18 mitrailleur of een Lewis M.20
Bommen 4× 11,3 kg
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

De Sopwith Pup was een Engels eenpersoons dubbeldekker gevechtsvliegtuig van Sopwith Aviation Company. De Pup maakte op 9 februari 1916 zijn eerste vlucht en werd vanaf oktober 1916 gebruikt door het Royal Flying Corps en de Royal Naval Air Service.

De vliegtuigen werden ingezet aan het westelijk front tijdens de Eerste Wereldoorlog. Ze waren al snel achterhaald door de voortschrijdende technologie en bleven tot eind 1917 actief in gevechtssituaties. Hierna werden ze onderdeel van de Home Defence en werden gebruikt voor opleidingen.

De Pups werden gebruikt op vliegdekschepen en een Pup was het eerste vliegtuig dat landde op een bewegend schip.