Sphenacodontoidea
| Sphenacodontoidea Fossiel voorkomen: Laat-Carboon tot recent | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| Ctenospondylus | |||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||
| |||||||||
| Clade | |||||||||
| Sphenacodontoidea | |||||||||
| |||||||||
| Dimetrodon grandis | |||||||||
Sphenacodontoidea op  Wikispecies
| |||||||||
| |||||||||
De Sphenacodontoidea[1] zijn een groep (onderorde) uitgestorven Synapsida, behorend tot de Eupelycosauria.
In 1973 benoemde Eleanor Daly een onderorde Sphenacodontoidea. Dat begrip was toen in wezen slechts bedoeld om de Sphenacodontidae een hogere rang te geven. Het bevond zich in de parafyletische Pelycosauria.
In 1991 gaf James Allen Hopson een heel andere interpretatie aan het begrip: de Sphenacodontoidea bestonden uit de Sphenacodontidae en hun zustergroep de Therapsida. Dat betekent dat ook de zoogdieren, waaronder de mens, sphenacodontoïden zijn.
In 1992 gaven Robert Rafael Reisz e.a. een exacte definitie als klade: de groep bestaande uit de Sphenacodontidae, de Therapsida en alle Synapsida nauwer aan deze groepen verwant dan aan Haptodus. Deze definitie was dus een stamklade. De publicatie van Reisz e.a. kruiste die van Hopson en was zich ook niet bewust van de eerdere naamgeving door Daly. Men meende dus per abuis de eerste te zijn die het begrip gebruikte.
Reisz e.a. gaven zevenentwintig synapomorfieën, gedeelde nieuwe kenmerken. Later onderzoek zou dat aantal weer verminderen.
Een mogelijke stamboom toont het volgende cladogram.
| Sphenacodontia |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Bronnen, noten en/of referenties
Literatuur
Noten
|