Tapirus johnsoni

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tapirus johnsoni
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Mioceen
Tapirus johnsoni
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Perissodactyla (Onevenhoevigen)
Familie:Tapiridae (Tapirs)
Geslacht:Tapirus
Soort
Tapirus johnsoni
Schultz, 1975
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Tapirus johnsoni is een uitgestorven tapir die tijdens het Mioceen in Noord-Amerika leefde.

Fossiele vondsten[bewerken | brontekst bewerken]

Fossielen van Tapirus johnsoni zijn gevonden in de Ash Hollow-formatie in de Amerikaanse staat Nebraska en dateren uit de North American land mammal age Laat-Clarendonian, ongeveer 11 miljoen jaar geleden.[1] De soort werd in 1975 beschreven op basis van beperkt fossiel materiaal, maar later zijn completere vondsten gedaan waaronder twee schedels. De Ash Hollow-formatie bestaat uit afzettingen met fossielen van dieren die bedekt werden door laag as na een grote vulkaanuitbarsting.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Tapirus johnsoni is een relatief kleine tapir en het is de oudste en basaalste Noord-Amerikaanse soort.[2]