Themistoclea

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tempel van Apollo in Delphi

Themistoclea (Oudgrieks: Θεμιστόκλεια) (fl. 600 v. Chr.), ook bekend als Aristokleia of Theokleia, was volgens de overlevering een priesteres in Delphi en onderwijzer van de Griekse filosoof Pythagoras.[1] Over haar leven en leerstellingen is weinig bekend.[2]

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

In zijn biografisch werk Leven en leer van beroemde filosofen noemt Diogenes Laërtius de filosoof Aristoxenus (4e eeuw v.Chr.) als bron van de bewering dat Themistoclea Pythagoras onderwees:

φησὶ δὲ καὶ Ἀριστόξενος τὰ πλεῖστα τῶν ἠθικῶν δογμάτων λαβεῖν τὸν Πυθαγόραν παρὰ Θεμιστοκλείας τῆς ἐν Δελφοῖς.

“Ook Aristoxenus zegt dat Pythagoras de meeste van zijn ethische leerstellingen ontving van Themistoclea te Delphi”[3]

Porphyrius (4e eeuw na Chr.) noemt haar in zijn biografie Leven en leer van Pythagoras ook als lerares van Pythagoras, maar geeft haar de naam Aristokleia te Delphi.[4] In de tiende-eeuwse encyclopedie de Suda wordt ze Theokleia genoemd en volgens die bron zou zij de zuster van Pythagoras zijn.[5] Dit komt waarschijnlijk voort uit een foutieve interpretatie van een passage uit Leven en leer van beroemde filosofen van Diogenes Laërtius.

In hedendaagse kunst[bewerken | brontekst bewerken]

De installatie The Dinner Party van de kunstenaar en feminist Judy Chicago uit 1974-79 verwijst naar haar als Aristoclea[6] en als Theoclea.[7]