Varenicline

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Varenicline
Chemische structuur
Varenicline
Farmaceutische gegevens
Halveringstijd (t1/2) 24 uur
Gebruik
Toediening oraal
Risico met betrekking tot
Zwangerschapscat. C (mogelijk onveilig)
Databanken
ATC-code N07BA03
PubChem 170361
Farmacotherapeutisch Kompas Varenicline
Chemische gegevens
Molecuulformule C13H13N3
IUPAC-naam 7,8,9,10-tetrahydro-6,10-methano- 6H-pyrazino(2,3-h)(3)benzazepine
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Varenicline is een middel ter ondersteuning van behandelingen gericht op het ontwennen van een rookverslaving. Het middel wordt op de markt gebracht door Pfizer onder de merknamen Champix (EU) en Chantix (VS). Sinds mei 2006 toegelaten in de Verenigde Staten, waar het sinds 1 augustus 2006 wordt verkocht. In de Europese Unie is het sinds 29 september 2006 toegelaten, in Nederland is het sinds 2 maart 2007 verkrijgbaar.

Varenicline heeft in de hersenen een werking die op een aantal punten overeenkomt met de werking van nicotine. Daardoor doet het de hunkering naar tabak afnemen.

Gebruik en dosering[bewerken | brontekst bewerken]

Varenicline wordt geleverd in tabletten van 0,5 mg en 1 mg. De normale dosering is tweemaal daags 1 mg. De behandeling mag 12 weken worden voortgezet. Indien de poging tot stoppen succesvol is, kan het gebruik met nogmaals 12 weken worden verlengd.

De fabrikant beveelt aanvullende parallelle therapie aan om de kans op succes te vergroten.

Gebruik door jongeren en tijdens zwangerschap[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn nog geen (resultaten van) onderzoeken onder personen jonger dan 18 jaar en/of zwangere vrouwen beschikbaar. Aan hen wordt het gebruik daarom afgeraden. Voor zogende moeders wordt het gebruik eveneens afgeraden omdat het middel via de melk in de zuigeling kan geraken en het effect op zuigelingen niet bekend is.

Waarschuwing na registratie[bewerken | brontekst bewerken]

In maart 2015 waarschuwde de FDA dat varenicline de gevolgen van alcoholgebruik opmerkelijk kan versterken.[1] Vanwege eerder nog relatief onbekende bijwerkingen zoals verwondingen door (verkeers)ongelukken en valincidenten, verstoring van de visus en het hartritme, epileptische aanvallen, tremoren, spasmen, en huidreacties zoals het Stevens-Johnsonsyndroom, mogen piloten en bus- en vrachtwagenchauffeurs in de Verenigde Staten geen varenicline meer gebruiken.[2]

Werking[bewerken | brontekst bewerken]

Varenicline is een agonist[3] van het α4β2 subtype van de nicotinereceptoren. Daarnaast werkt het op α3β2, in mindere mate op α3β2 en α6, en bevattende receptoren. Totaal agonisme werd vertoond op α7 receptoren.

Bijwerkingen[bewerken | brontekst bewerken]

Bord met pictogram van verboden te roken.

Tot de mogelijke bijwerkingen behoren: