Wolfsmelkroest

Wolfsmelkroest
	Wolfsmelkroest op tuinwolfsmelk
	Taxonomische indeling
Rijk:	Fungi (Schimmels)
Stam:	Basidiomycota
Klasse:	Pucciniomycetes (Roesten)
Orde:	Pucciniales
Familie:	Melampsoraceae
Geslacht:	Melampsora
	Soort
	Melampsora euphorbiae; (Ficinus & C. Schub.) Castagne (1843)
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Portaal	Biologie ; Schimmels

De wolfsmelkroest (Melampsora euphorbiae) is een autoecische roestschimmel die behoort tot de familie Melampsoraceae. Deze biotrofe parasiet komt voor op wolfsmelk (Euphorbia). Hij is eenvoudig te herkennen aan zijn gele urediniosporen en gladde teliosporen. Sommige auteurs beschouwen Melampsora helioscopiae als een synoniem van Melampsora euphorbiae.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Spermogonia

Spermogonia zijn oranje gekleurd.

Aecia

Aecia komen voor op zowel de bovenkant als de onderkant van het blad. Op stengels komt het minder vaak voor. De diameter is 0,5 mm. Ze hebben geen peridium. De aeciosporenmaat is 21-28 × 19-24 µm en de fijnstekelige sporenwand is 15 µm dik.

Uredinia

Uredinia zijn geeloranje en zitten meestal aan de onderkant van het blad. De urediniosporen hebben de afmeting van 17,5-21,5 (26,5) × 15,0-19,0 µm, bijna bolvormig of ellipsvormig met dichte fijnstekelige wanden met een dikte van 1,5 tot 2,5. Ook zijn er knotsvormige parafysen met een 14-26 µm grote kop.

Telia

De donkerbruine telia komen voor aan de boven- en onderkant van het blad en op de stengels. Ze zitten subepidermaal. Eencellige, gladde teliosporen zijn 27-55 × 13-16 µm groot en hebben lichtbruine wanden met een dikte van 1,0 tot 1,5 µm, aan de top een dikte tot 2,5 µm.