Opus figlinum
Opus figlinum "pottenbakkerswerk", ook wel opus figulinum genoemd, is een vorm van Romeins plaveisel waarbij kleine keramische steentjes in een specifiek verband werden gelegd.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
Bestrating in opus figlinum werd meestal gemaakt van rechthoekige keramische amfora- of baksteenfragmenten van dezelfde grootte, op hun kant in groepjes van drie geplaatst.[1] De oriëntatie van aangrenzende groepjes is afwisselend verticaal en horizontaal; de juxtapositie wekt daardoor de visuele indruk van een vlechtpatroon.[2] De steentjes werden op de ondervloer vastgezet met mortel.[3] Soms werd de vloer versierd met stukjes kalksteen of marmer.[4] De gebruikte steenfragmenten zijn heel klein: zo'n 2,5 x 2,5 x 2 cm.[5]
Een vergelijkbare stijl was opus spicatum, waarbij de steentjes in een visgraatmotief werden gelegd. De Romeinen hadden ook een mozaïektechniek om een vlechtpatroon na te bootsen, dit heette pseudo-figlinum. Verder bestaat er een soort beschilderd Oud-Grieks aardewerk dat door de Romeinen opus figlinum aegagrorum werd genoemd; in het Nederlands is dit aardewerk bekend als wilde geitstijl.
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
