Naar inhoud springen

Elisabeth Volkenrath

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Elisabeth Volkenrath
Elisabeth Volkenrath
Geboren 5 september 1919
Schönau an der Katzbach
Overleden 13 december 1945
Hamelen, Nedersaksen
Land/zijde Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Onderdeel Schutzstaffel
Dienstjaren 1942 - 1945
Rang SS-Oberaufseherin
Eenheid Ravensbrück
Bergen-Belsen
Auschwitz
Slagen/oorlogen Tweede Wereldoorlog
Ander werk Kapper
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Elisabeth Volkenrath (Schönau an der Katzbach, 5 september 1919Hamelen, 13 december 1945) was een Duitse SS-Oberaufseherin van diverse concentratiekampen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Voor de Tweede Wereldoorlog werkte Volkenrath als kapster. Toen de oorlog begon ging ze werken in een munitiefabriek. Volkenrath werd in oktober 1941 naar Ravensbrück gestuurd. Hier werd ze door Dorothea Binz opgeleid tot SS-Aufseherin en in 1943 werd ze in Auschwitz II (Birkenau) ingezet. Hier nam ze deel aan het selectieproces en mishandelde ze diverse gevangenen. In november 1944 promoveerde ze tot SS-Oberaufseherin en zag ze toe op drie executies. Toen Auschwitz in januari 1945 ontruimd moest worden door de nadering van de Sovjettroepen werd ze overgeplaatst naar Bergen-Belsen. Ze kwam hier op 5 februari 1945 aan en deed als SS-Oberaufseherin dienst onder kampcommandant Josef Kramer. Na enige tijd werd ze ziek en kon ze pas op 22 maart 1945 weer aan de slag. In april 1945 werd ze door de Britten gearresteerd en naar de gevangenis gebracht. Ze stond, net als Irma Grese en veel anderen, terecht in het Bergen-Belsenproces. Ze werd veroordeeld tot de dood en werd op 13 december 1945 op 26-jarige leeftijd in Hamelen opgehangen door de Britse beul Albert Pierrepoint.[1]