Levin Öztunalı
| Levin Öztunalı | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Volledige naam | Levin Mete Öztunalı | |||||||
| Geboortedatum | 15 maart 1996 | |||||||
| Geboorteplaats | Hamburg,  Duitsland
| |||||||
| Lengte | 183 cm | |||||||
| Been | Tweebenig | |||||||
| Positie | Linksbuiten | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Huidige club | Hamburger SV
| |||||||
| Rugnummer | 21 | |||||||
| Contract tot | 30 juni 2026 | |||||||
| Jeugd | ||||||||
| ||||||||
| Senioren * | ||||||||
| ||||||||
| Interlands ** | ||||||||
| ||||||||
| * Bijgewerkt op 30 mei 2024 | ||||||||
| ** Bijgewerkt op 30 mei 2024 | ||||||||
| ||||||||
Levin Mete Öztunalı (Hamburg, 15 maart 1996) is een Duits-Turks voetballer die doorgaans als linksbuiten speelt. In juli 2023 verruilde hij 1. FC Union Berlin voor Hamburger SV.
Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]
Öztunalı begon met voetballen bij TuRa Harksheide om daarna van 2004 tot 2006 bij Eintracht Norderstedt te gaan spelen.[1] Op zijn tiende werd hij opgenomen in de jeugdopleiding van Hamburger SV. Na zeven jaar in de Hamburgse jeugd, verkaste hij in juli 2013 naar Bayer Leverkusen.[2]
Bayer Leverkussen[bewerken | brontekst bewerken]
In februari 2013 tekende Öztunalı een contract tot 2018 bij Leverkussen.[3] Hij debuteerde een paar maanden later op 10 augustus in het betaald voetbal, in de openingswedstrijd van het Bundesliga-seizoen 2013/14 tijdens een wedstrijd tegen SC Freiburg. Hoofdcoach Sami Hyypiä liet hem drie minuten voor tijd invallen voor Gonzalo Castro.[4] Hij was op dat moment met 17 jaar en 146 dagen de jongste debutant bij Leverkussen.[5] De rest van het seizoen bleef voor hem beperkt tot een achttal met elke keer een paar minuten speeltijd. In zijn tweede seizoen (2014/15) veranderde er ondanks de komst van de nieuwe trainer Roger Schmidt weinig. Öztunalı bleef wisselspeler. Tijdens de invalbeurt op 1 oktober 2014 tijdens de groepswedstrijd van de Champions League tegen Benfica maakte hij zijn Europese debuut. Hij kwam in de 70e minuut in de ploeg voor Karim Bellarabi.[6] Om speelminuten te maken liet hij zich in de winterstop voor anderhalf jaar verhuren aan Werder Bremen.[7] Na terugkomst uit Bremen besloot hij zijn carrière bij 1. FSV Mainz 05 voor te zetten.[8]
Verhuur aan Werder Bremen[bewerken | brontekst bewerken]
Op 1 februari 2015 speelde Öztunalı tijdens de thuiswedstrijd tegen Hertha BSC zijn eerste wedstrijd voor de Noord-Duitse club.[9] Hoofdcoach Viktor Skrypnyk liet hem in het Weserstadion startten in de basis.[10] Tijdens de laatste competitiewedstrijd van het seizoen op 23 mei tegen Borussia Dortmund maakte hij zijn eerste doelpunt in het profvoetbal.[11] In het met 3-2 verloren uitduel maakte hij in Signal Iduna Park in de 26e minuut na een voorzet van Zlatko Junuzović de 2-1.[12] In het seizoen 2015/15 bleef hij vaste basisspeler en vocht hij met Werder lange tijd tegen degradatie. Door een 1-0 overwinning op de laatste speeldag tegen Eintracht Frankfurt speelde men zich definitief veilig.[13] Deze wedstrijd was Öztunalı laatste wedstrijd voor Werder Bremen waarna hij terugkeerde naar Bayer Leverkussen.
1. FSV Mainz 05[bewerken | brontekst bewerken]
In augustus 2016 ondertekende Öztunalı een contract dat hem tot 2021 aan de Zuid-Duitse club verbond.[14] Tijdens de eerste competitieronde van het seizoen 2016/17 maakte hij zijn eerste minuten tijdens de uitwedstrijd tegen Borussia Dortmund. In het Signal Iduna Park kwam hij in de 71e minuut in het veld voor Suat Serdar.[15] Een week later stond hij voor de eerste keer in de basis tijdens de thuiswedstrijd tegen TSG Hoffenheim en maakte hij zijn eerste doelpunt.[16] In het met 4-4 gelijkgespeelde duel maakte hij in de 43e minuut na een voorzet van Pablo De Blasis de 4-1.[17] Op 29 september maakte hij zijn eerste Europese doelpunt tijdens een wedstrijd in de groepsfase voor de Europa League tegen FK Qabala uit Azerbeidzjan. In de met 2-3 gewonnen uitwedstrijd maakte hij in de 78e minuut na een voorzet van Fabian Frei het winnende doelpunt en zorgde daarmee voor de eerste Europese overwinning van Mainz.[18]
In zijn tweede seizoen was Öztunalı onder de nieuwe trainer Sandro Schwarz een vaste basisspeler. Hij kwam tot 25 competitiewedstrijden en vocht met Mainz het gehele seizoen tegen degradatie. Met een 14e plaats was Öztunalı voor een nieuw seizoen verzekerd van spelen op het hoogste Duitse niveau. In het seizoen 2018/19 ontbrak hij in de eerste competitiewedstrijden wegens een spierblessure.[19] Hij had moeite om zich terug in het elftal te spelen en kwam dit seizoen tot maar 11 basisplaatsen. In zijn vierde seizoen stond hij pas in de zevende competitieronde tijdens de met 1-2 gewonnen uitwedstrijd tegen SC Paderborn 07 voor de eerste keer in het seizoen in het basiselftal. Met twee assists stond hij aan de basis van de overwinning.[20] Hij pakte hiermee zijn kans en verdween de rest van het seizoen niet meer uit het elftal. Aan het einde van zijn vijfde seizoen besloot hij na 123 wedstrijden Mainz te verlaten en zijn geluk in Berlijn te gaan zoeken.[21]
1. FC Union Berlin[bewerken | brontekst bewerken]
In de zomer van 2021 maakte Öztunalı transfervrij de overstap naar 1. FC Union Berlin.[22] Op 14 augustus 2021 maakte hij zijn eerste minuten voor de ploeg uit de Duitse hoofdstad tijdens de thuiswedstrijd tegen Bayer Leverkusen. Trainer Urs Fischer bracht hem in de 64e minuut in het veld voor Marcus Ingvartsen.[23] Een paar dagen later maakte hij zijn basisdebuut tijdens een kwalificatiewedstrijd voor de Conference League tegen het Finse KuPS. Het uitduel in Helsinki werd met 0-4 gewonnen.[24] Vanaf de zesde competitieronde veranderde Fischer van speelsysteem waardoor Öztunalı minder in de Bundesliga aan spelen toekwam. Dit in tegenstelling tot de Europese wedstrijden waarin hij meerdere keren in actie kwam en twee keer in de basis begon. Kort na de winterstop wist hij zich terug in het elftal te spelen tot hij in maart wegens COVID-19 een paar week was uitgeschakeld.[25] Na zijn herstel kwam hij nauwelijks meer in actie. In zijn tweede seizoen had Öztunalı het wederom moeilijk met concurrenten op het middenveld als Janik Haberer, Genki Haraguchi en Morten Thorsby.[26] Hij werd nauwelijks opgesteld en aan het einde van het seizoen kreeg hij geen nieuwe contract waardoor hij op zoek moest naar een nieuwe club.[27] Deze vond hij in zijn oude club Hamburger SV.[28]
Hamburger SV[bewerken | brontekst bewerken]
In juni 2023 tekende Öztunalı een driejarig contract waardoor hij na tien jaar terugkeerde bij Hamburger SV.[29] Tijdens de openingswedstrijd van het seizoen 2023/24 maakte hij zijn debuut tijdens de met 5-3 gewonnen thuiswedstrijd tegen Schalke 04.[30] Trainer Tim Walter liet hem in de basis starten en wisselde hem in de 78e minuut voor zijn concurrent Jean-Luc Dompé.[31] Naast Öztunalı maakten Ignace Van der Brempt, Guilherme Ramos en Immanuel Pherai eveneens hun debuut tijdens deze wedstrijd.[32] In de daaropvolgende wedstrijden stond hij aan de aftrap tot hij zijn plaats verloor aan Jean-Luc Dompé.[33] Tot aan de winterstop bleef zijn inzet beperkt tot een aantal invalbeurten.
Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]
| Seizoen | Club | Competitie | Competitie | Beker | Internationaal | Overig | Totaal | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | |||
| 2013/14 | Bayer 04 Leverkusen | 1. Bundesliga
|
9 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 13 | 1 | 22 | 1 |
| 2014/15 | 6 | 0 | 1 | 0 | 1 | 0 | 3 | 0 | 11 | 1 | ||
| →Werder Bremen | 16 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 17 | 1 | ||
| 2015/16 | 25 | 1 | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 29 | 1 | ||
| 2016/17 | 1. FSV Mainz 05 | 30 | 5 | 1 | 0 | 5 | 1 | 0 | 0 | 36 | 2 | |
| 2017/18 | 25 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 26 | 0 | ||
| 2018/19 | 15 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 16 | 0 | ||
| 2019/20 | 27 | 4 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 27 | 4 | ||
| 2020/21 | 17 | 1 | 1 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 18 | 1 | ||
| 2021/22 | 1. FC Union Berlin | 18 | 0 | 1 | 0 | 5 | 0 | 0 | 0 | 24 | 0 | |
| 2022/23 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 20 | 0 | ||
| 2023/24] | Hamburger SV | 2. Bundesliga
|
19 | 0 | 3 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 22 | 0 |
| Carrière totaal | 209 | 12 | 14 | 0 | 11 | 1 | 16 | 1 | 250 | 13 | ||
| Bijgewerkt tot 30 mei 2014 | ||||||||||||
Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]
Öztunalı kwam uit voor diverse nationale Duitse jeugdploegen waarmee hij op zowel een Europees- als wereldkampioenschap actief was. Met zowel Duitsland –19 als Duitsland –21 werd hij Europees kampioen. Hij kwam tot op heden niet uit voor het Duitse voetbalelftal.
Jeugdploegen[bewerken | brontekst bewerken]
Op 9 november 2010 speelde Öztunalı als 14-jarige met Duitsland –15 zijn eerste jeugdinterland tijdens de met 5-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen zijn leeftijdsgenoten uit Polen. Hij kwam in de 42e minuut in de ploeg.[34] Timo Werner maakte eveneens zijn debuut en scoorde drie van de vijf doelpunten.[35] Op 7 juni 2011 maakte hij in deze leeftijdscategorie tijdens het met 3-1 gewonnen oefenduel tegen Portugal zijn eerste doelpunt in een jeugdinterland.[36] Hij maakte in de 14e minuut de 1-0.[37] Julian Brandt was één van de andere doelpuntenmakers.
In 2014 werd Öztunalı door bondscoach Marcus Sorg geselecteerd om met Duitsland –19 deel te nemen aan het Europees kampioenschap in Hongarije. Met hem als één van de doelpuntenmakers werd in de halve finale met 4-0 gewonnen van Oostenrijk.[38] In de 58e minuut maakte hij het derde Duitse doelpunt.[39] In de finale werd door een doelpunt van Hany Mukhtar met 0-1 gewonnen van Portugal.[40] Öztunalı speelde de gehele wedstrijd mee. In 2015 was hij onderdeel van de selectie van Duitsland –20 die onder leiding van Frank Wormuth aanwezig was op het wereldkampioenschap in Nieuw-Zeeland.[41] Door een doelpunt van van zijn voet werd in de achtste finale met 1-0 gewonnen van Nigeria.[42] Duitsland strandde in de kwartfinale waarin het ondanks een benutte penalty van Öztunalı na strafschoppen werd uitgeschakeld door Mali.[43] Hij startte bij alle vijf wedstrijden gedurende het toernooi in basis.
Öztunalı werd in 2017 door bondscoach Stefan Kuntz met Duitsland –21 meegenomen naar het Europees kampioenschap in Polen.[44] Duitsland haalde de finale waarin het door een doelpunt van Mitchell Weiser met 1-0 won van Spanje.[45] Öztunalı kwam dit toernooi slechts 13 minuten in actie waarvan hij er drie speelde in de gewonnen finale.[46] Twee jaar later werd hij voor het Europees kampioenschap in Italië en San Marino wederom door Kuntz geselecteerd.[47] Na een ongeslagen reeks trof men opnieuw Spanje in de finale waarin men met 2-1 verloor.[48] Öztunalı begon alle vijf wedstrijden in de basis waarbij de finale zijn laatste jeugdinterland werd. Hij kwam in totaal tot 73 jeugdinterlands waarin hij 11 keer wist te scoren. Hij speelde in deze wedstrijden samen met onder andere Joshua Kimmich, Maximilian Mittelstädt, Jonathan Tah en Serge Gnabry.
Interlandstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]
Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]
| Competitie | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aantal | Jaren | |||
| Duitsland -19
| ||||
| Europees kampioen -19 | 1x | 2014 | ||
| Duitsland -21
| ||||
| Europees kampioen -21 | 1x | 2017 | ||
Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]
Öztunalı werd geboren in het Duitse Hamburg. Zijn vader is afkomstig uit Turkije; zijn moeder is van Duitse komaf en de dochter van voetballegende Uwe Seeler.[49]
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- Lijst van spelers van Hamburger SV, Werder Bremen en Bayer Leverkusen
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
· 
· 
1 Heuer Fernandes ·
2 Mikelbrencis ·
3 Heyer ·
4 Schonlau 
·
5 Hadžikadunić ·
6 Poręba ·
8 Bénes ·
9 Glatzel ·
10 Pherai ·
11 Königsdörffer ·
12 Mickel ·
13 Ramos ·
14 Reis ·
17 Okugawa ·
18 Jatta ·
19 Raab ·
20 Németh ·
21 Öztunalı ·
22 Van Der Brempt ·
23 Meffert ·
27 Dompé ·
28 Muheim ·
33 Katterbach ·
35 Ambrosius ·
36 Suhonen ·
37 Zumberi ·
41 Megeed ·
46 Krahn ·
47 Oliveira ·
Coach: Baumgart