Renato Steffen
Renato Steffen | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Renato Steffen | |||||||
Geboortedatum | 3 november 1991 | |||||||
Geboorteplaats | Aarau, Zwitserland | |||||||
Lengte | 170 cm | |||||||
Been | Links | |||||||
Positie | Vleugelspeler | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | VfL Wolfsburg | |||||||
Rugnummer | 11 | |||||||
Contract tot | 30 juni 2021 | |||||||
Senioren * | ||||||||
| ||||||||
Interlands ** | ||||||||
| ||||||||
* Bijgewerkt op 22 februari 2020 | ||||||||
** Bijgewerkt op 22 februari 2020 | ||||||||
|
Renato Steffen (Aarau, 3 november 1991) is een Zwitsers voetballer die bij voorkeur als vleugelspeler speelt. Hij tekende in januari 2018 een contract tot medio 2021 bij VfL Wolfsburg, dat hem overnam van FC Basel. Steffen debuteerde in 2015 in het Zwitsers voetbalelftal.[1]
Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]
Steffen verruilde amateurclub FC Solothurn in juli 2012 voor FC Thun. Hiervoor debuteerde hij op 2 september 2012 in het betaald voetbal. Coach Bernard Challandes liet hem die dag na 84 minuten invallen voor Nelson Ferreira in een met 3–0 gewonnen wedstrijd in de Super League thuis tegen Servette FC. Hij speelde in zijn eerste seizoen als prof negentien wedstrijden, waarin hij vier keer scoorde..
Steffen verruilde Thun in juli 2013 voor BSC Young Boys. Hij tekende een vierjarig contract bij de hoofdstedelingen. Op 13 juli 2013 debuteerde hij voor eigen publiek, tegen FC Sion.[2] Na een eerste seizoen met vooral invalbeurten, maakte coach Ulrich Forte Steffen in het seizoen 2014/15 basisspeler bij Young Boys. Hij speelde dat seizoen ook zijn eerste wedstrijden in de Europa League.
Regerend Zwitsers landskampioen FC Basel haalde Steffen op 12 januari 2016 naar de club. Hij tekende er een contract tot 30 juni 2020. Coach Urs Fischer maakte ook hier een basisspeler van hem. Hij debuteerde op 7 februari 2016, tegen FC Luzern; Steffen werd in de 75ste minuut gewisseld en maakte de 3–0, tevens de eindstand.[2] Steffen werd dat seizoen voor het eerst in zijn carrière landskampioen en in 2016/17 meteen nog een keer. Hij maakte op 17 april 2016 voor het eerst in zijn profcarrière een hattrick. Hij zette Fc Basel toen op 0–1, 0–5 en 0–7 in een met diezelfde cijfers gewonnen competitiewedstrijd uit bij FC St. Gallen. Steffen speelde in september 2016 zijn eerste wedstrijd in de UEFA Champions League, tegen PFK Ludogorets.
Steffen verruilde FC Basel in januari 2018 voor VfL Wolfsburg, zijn eerste club buiten Zwitserland.
Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen | Club | Competitie | Competitie | Beker | Internationaal | Overig | Totaal | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | |||
2012/13 | FC Thun | Super League | 19 | 4 | 2 | 0 | – | — | 21 | 4 | ||
Club totaal | 19 | 4 | 2 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 21 | 4 | ||
2013/14 | BSC Young Boys | Super League | 21 | 4 | 2 | 0 | – | – | 23 | 4 | ||
2014/15 | 34 | 9 | 1 | 0 | 11 | 4 | – | 46 | 13 | |||
2015/16 | 12 | 3 | 2 | 0 | – | – | 14 | 3 | ||||
Club totaal | 67 | 16 | 5 | 0 | 11 | 4 | 0 | 0 | 83 | 20 | ||
2015/16 | FC Basel | Super League | 16 | 7 | 0 | 0 | 4 | 0 | – | 20 | 7 | |
2016/17 | 30 | 5 | 3 | 1 | 5 | 1 | – | 38 | 7 | |||
2017/18 | 17 | 3 | 3 | 0 | 6 | 0 | – | 26 | 3 | |||
Club totaal | 63 | 15 | 6 | 1 | 15 | 1 | 0 | 0 | 84 | 17 | ||
2017/18 | VfL Wolfsburg | Bundesliga | 16 | 0 | 0 | 0 | – | – | 16 | 0 | ||
2018/19 | 31 | 5 | 3 | 0 | – | – | 34 | 5 | ||||
2019/20 | 16 | 2 | 2 | 0 | 7 | 0 | – | 25 | 2 | |||
Club totaal | 63 | 7 | 5 | 0 | 7 | 0 | 0 | 0 | 75 | 7 | ||
Carrière totaal | 212 | 42 | 18 | 1 | 33 | 5 | 0 | 0 | 263 | 48 |
Bijgewerkt op 22 februari 2020[2]
Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]
Steffen maakte op 9 oktober 2015 onder bondscoach Vladimir Petkovic zijn debuut in het Zwitsers voetbalelftal. Hij was die dag invaller in een met 7–0 gewonnen kwalificatiewedstrijd voor het EK 2016 tegen San Marino. Steffen begon in een oefeninterland tegen Bosnië en Herzegovina op 29 maart 2016 voor het eerst in de basis.[3]
Interlands van Renato Steffen voor Zwitserland | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
№ | Datum | Wedstrijd | Uitslag | Soort wedstrijd | Doelpunten | |
Als speler bij BSC Young Boys | ||||||
1. | 9 oktober 2015 | Zwitserland – San Marino | 7 – 0 | Kwalificatie EK 2016 | ||
2. | 12 oktober 2015 | Estland – Zwitserland | 0 – 1 | Kwalificatie EK 2016 | ||
Als speler bij FC Basel | ||||||
3. | 25 maart 2016 | Ierland – Zwitserland | 1 – 0 | Vriendschappelijk | ||
4. | 29 maart 2016 | Zwitserland – Bosnië en Herzegovina | 0 – 2 | Vriendschappelijk | ||
5. | 13 november 2016 | Zwitserland – Faeröer | 2 – 0 | Kwalificatie WK 2018 |
Bijgewerkt op 28 november 2017.[3]
Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]
Competitie | Aantal | Jaren | ||
---|---|---|---|---|
FC Basel | ||||
Super League | 2x | 2015/16, 2016/17 | ||
Beker van Zwitserland | 1x | 2016/17 |
Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ (de) #24 Renato Steffen. Transfermarkt.de. (Bezocht op 1 mei 2016)
- ↑ a b c R. Steffen. Soccerway.nl. (Bezocht op 28 november 2017)
- ↑ a b (en) Renato Steffen. EU-football.info. (Bezocht op 28 november 2017)