1030

1030

Eeuwen:	10e eeuw · 11e eeuw · 12e eeuw
Decennia:	1020-1029 · 1030-1039 · 1040-1049
Jaren:	<< · < · 1029 · 1030 · 1031 · > · >>
Jaartelling in verschillende culturen

Ab urbe condita:		1783 MDCCLXXXIII
Armeense jaartelling:		478 – 479 ԹՎ ՆՀԸ – ՆՀԹ
Chinese jaartelling:		3726 – 3727 丙巳 – 丁午
Christelijke jaartelling:		1030 MXXX
Ethiopische jaartelling:		1022 – 1023
Hebreeuwse jaartelling:		4790 – 4791
Hindoekalenders:
- Vikram Samvat		1085 – 1086
- Shaka Samvat		952 – 953
- Kali yuga		4131 – 4132
Iraanse jaartelling:		408 – 409 ۴۰۸ – ۴۰۹
Islamitische jaartelling:		420 – 421 ٤٢١ – ٤٢٠
Maçonnieke jaartelling:		5029 – 5030
Juliaanse kalender van 1030

Het jaar 1030 is het 30e jaar in de 11e eeuw volgens de christelijke jaartelling.

Gebeurtenissen[bewerken | brontekst bewerken]

Zomer - Keizer Romanos III (Argyros) besluit wraak te nemen op de Arabische invallen in de Levant. Hij leidt een Byzantijns expeditieleger (ongeveer 20.000 man) om Antiochië te beschermen en voert een succesvolle veldtocht tegen de Arabieren. Kort daarna eisen ze vrede, maar Romanos weigert te onderhandelen en marcheert met zijn leger naar Aleppo – tegen het advies van zijn generaals in. Het Byzantijnse leger slaat bij Azaz hun kamp op, maar wordt omsingeld door Arabische bedoeïenen en huurtroepen. Romanos lijdt zware verliezen, de Byzantijnen worden afgesneden van voedsel en water.^[1]
10 augustus - Romanos III (Argyros) beveelt de terugtocht van het Byzantijnse expeditieleger naar Antiochië. De restanten van het leger zijn uitgeput door de hitte en het gebrek aan voorraden. De terugtocht verandert in een paniekvlucht, Romanos keert vernederd terug naar Constantinopel. Hij geeft zijn generaals opdracht om aan de oostgrens stand te houden. Een aanval van de Fatimiden in de Levant wordt afgeslagen en na een korte belegering wordt in december Azaz door de Byzantijnen verovert. De Fatimiden voeren tevergeefs onderhandelingen om een vredesverdrag met het Byzantijnse Rijk.^[2]

Zomer - Keizer Koenraad II ("de Saliër") leidt een invasie in Hongarije. Hij plundert het grondgebied ten westen van de rivier de Rába, maar lijdt onder de gevolgen van de tactiek van de verschroeide aarde, die door de Hongaren wordt gebruikt. Koenraad wordt bedreigd door een hongersnood en gedwongen zich terug te trekken naar Duitsland. Koning Stefanus I ("de Heilige") achtervolgt de Duitse troepen, bij Wenen wordt Koenraad vernietigend verslagen. Koenraad voert onderhandelingen voor een vredesverdrag en stuurt een delegatie naar Esztergom, om de oorlog met Hongarije te beëindigen.^[3]
29 juli - Slag bij Stiklestad: Koning Olaf II ("de Heilige") probeert Noorwegen te heroveren met hulp van koning Anund Jacob. Hij bindt de strijd aan tegen een groep Noorse edelen en een Deens leger (ongeveer 14.000 man), maar wordt verslagen. Olaf wordt tijdens de gevechten gedood en wordt later heilig verklaard. Hij wordt de patroonheilige van Noorwegen en Rex perpetuum Norvegiae ("de Eeuwige koning van Noorwegen").^[4]
Hendrik en Robert I, de zonen van koning Robert II ("de Vrome"), komen in opstand tegen hun vader. Tijdens de burgeroorlog wordt het Franse leger (trouw aan de koning) verslagen en Robert moet zich terugtrekken.^[5]
Eerste schriftelijke vermelding van de stad Tartu in Estland. Grootvorst Jaroslav I ("de Wijze") verovert het gebied en bouwt een fort (genaamd Joerjev). De Kievse overheersing zal de komende 30 jaar standhouden.^[6]

Ouyang Xiu, een Chinese historicus en geleerde, behaalt (na een derde poging) zijn jinshi-diploma op 22-jarige leeftijd, door de keizerlijke examens te voltooien. Hij wordt benoemd als rechter in Luoyang (de vroegere oostelijke hoofdstad van de Tang-dynastie). Tijdens zijn werkzaamheden ontmoet hij personen die ook geïnteresseerd zijn in de geschriften van Han Yu.^[7]

Al-Biruni, een Perzische wiskundige en geleerde, schrijft "Kitab ta'rikh al-Hind", een boek over India. Hij bestudeert het hindoeïsme en de filosofie van het geloof (waarschijnlijke datum).

Het bisdom Szeged-Csanád wordt gesticht door Stefanus I ("de Heilige"). Hij benoemt Gerard Sagredo tot eerste bisschop van het diocees.^[8]

31 januari - Willem V ("de Grote"), Frans edelman en hertog (r. 995 - 1030)
21 februari - Otgiva van Luxemburg, echtgenote van Boudewijn IV ("met de Baard")
30 april - Mahmud van Ghazni, heerser van de Ghaznaviden (r. 998 - 1030)
29 juli - Olaf II ("de Heilige"), koning van Noorwegen (r. 1014 - 1028)
17 augustus - Ernst II, Duits edelman en hertog (r. 1015 - 1030)

Zie de categorie 1030 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Wortley John (2010). John Skylitzes: A Synopsis of Byzantine History, 811–1057, pp. 359–360. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-76705-7.
↑ Zakkar, Suhayl (1971). The Emirate of Aleppo, 1004–1094, pp. 107–108. University of Michigan. OCLC 977126570.
↑ Györffy, György (1994). King Saint Stephen of Hungary, p. 194. Atlantic Research and Publications. ISBN 0-88033-300-6.
↑ Carlyle, Thomas (2013). Sorenson, David R.; Kinser, Brent E. (eds.). On Heroes, Hero Worship and the Heroic in History, p. 306. Yale University Press.
↑ Hallam, Elizabeth; Everard, Judith (2013). Capetian France 987–1328, p. 95. Routledge. Harvard University Press.
↑ Tvauri, Andres (2012). The Migration Period, Pre-Viking Age and Viking Age in Estonia, pp. 59–60. Tartu University Press.
↑ Mote, F. W. (1999). Imperial China: 900–1800, pp. 120–121. Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 0-674-01212-7.
↑ Thoroczkay, Gábor (2001). Saint Stephen and His Country: A Newborn Kingdom in Central Europe – Hungary, p. 36. ISBN 963-86163-9-3.
↑ Raffensperger, Christian (2012). Reimaginning Europe: Kievan Rus' in the Medieval World, p. 99. Harvard University Press. ISBN 978-0-674-06384-6.