Bonifatiuskerk (Oldeberkoop)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bonifatiuskerk
Willinge Prinsstraat 2
Plaats Oldeberkoop
Gewijd aan Bonifatius
Coördinaten 52° 56′ NB, 6° 8′ OL
Gebouwd in 12e eeuw
Restauratie(s) 1845, 1930
Monumentale status Rijksmonument
Monumentnummer  524295
Architectuur
Toren 1608
Interieur
Orgel L. van Dam en Zn.
Afbeeldingen
Kerk met toegangspoort
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Christendom

De Bonifatiuskerk is een kerkgebouw in Oldeberkoop in de Nederlandse provincie Friesland.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

De kerk was oorspronkelijk gewijd aan Bonifatius. In een document uit 1553 wordt gesproken over de kerk van Sint-Vitus te Antiqua Bercoop. Sinds 2004 heet de kerk Bonifatiuskerk. De eenbeukige kerk heeft een romaans schip (12e eeuw) van tufsteen en is voorzien van rondboogvensters. Het is in de 14e eeuw verlengd in gotische bouwstijl. Begin 16e eeuw werd het koor vernieuwd. In 1585, tijdens de Tachtigjarige Oorlog, stortte de toren in. De zadeldaktoren werd rond 1608 met Friese geeltjes herbouwd. In de jaren 1926-'32 vond een restauratie plaats naar plannen van H.M. Hulsbergen. Hierbij zijn wijzigingen (o.a. bepleistering) uit 1845 verwijderd.

Het orgel uit 1919 van L. van Dam en Zonen verving een door J.C. Scheuer gebouwd orgel uit 1858. De orgelgalerij werd in 1964 vernieuwd. In de kerk staat een overhuifde herenbank uit de 17e eeuw en een doopvont van zandsteen uit de 14e eeuw dat door Chris Fokma van een nieuwe rand werd voorzien.

Het kerkhof is ommuurd. Het had oorspronkelijk vier toegangspoorten blijkens een tekening (1732) van Cornelis Pronk. De kerk (met kerkhof en ommuring) is een rijksmonument.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Bonifatiuskerk, Oldeberkoop van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.